pagina 3

 Marrakesh

Marrakesh is een stad in het westen van marokko en de hoofdstad van de elijknamige provincie
Marrakesh heeft 1.070.000 inwoners (2011) De stad is een van de vier koningssteden van marokko, samen met Fez, Meknes en Rabat. De stad is gelegen op de vruchtbare Haouzvlakte aan de voet van de Hoge Atlas
De historische kern van de stad (de medina) is door UNESCO in 1985 tot Werelderfgoed verklaard. Het centrale plein van de stad, Djemaa el Fna is erg populair bij toeristen, evenals de ernaast gelegen soek ("bazar") met zijn pittoreske steegjes en kraampjes met allerlei handelswaren. Beide hebben een, voor de beleving van Europeanen, exotische sfeer. Overdag zijn er op het plein, waar vroeger executies plaatsvonden (vandaar de naam, die betekent "Plein des Doods") veel straatartiesten, waaronder ook slangenbezweerders, en 's avonds staan er tientallen eetkraampjes. Verder bevindt zich de bekende Ben Youssef medersa , een zogenaamde koranschool, in deze stad. Meer dan andere grote Marokkaanse steden heeft de stad haar Berberse identiteit altijd weten te behouden

10 maart. V.w. de zeer vermoeiende dag van gisteren geven we elkaar een vrije dag om uit te rusten. Helaas wordt dit voor de vrouwen weer een poetsdag, want alles zit onder het stof. Omdat er een wasmachine is, draai ik ook nog een paar wasjes.
De mannen gaan zo’n 30 km verderop de gasflessen vullen. Sjaak heeft ook de boot naar Griekenland geboekt voor ons vervolg van de reis. Daarna kunnen we nog net ruim een uur bij het zwembad zitten, want daarna gaan we boodschappen doen bij de carrefour.
We eten gezamenlijk een heerlijke schotel chiliconcarne.(lekker Marrokaans toch?)

11/ 12 maart. Bezoek aan Marrakech.

De eerste dag met toeristen taxi naar  Marrakech, waar we op het Plein Jemaa el Fna worden gedropt. Hier staat toevallig een gids (voorzien van kaartje), die we gelijk nemen.
Er is helaas altijd wel iets met de gidsen. Deze vliegt door de soeks, zodat we zowat amper de tijd krijgen om foto’s te maken. De soeks zijn straatjes vol met allerlei winkeltje en ook een deel met handwerkers van leerbewerking, metaal en houtbewerken, wolververij enz.
Ook hier raast razende Moebarrak doorheen. Hij vertelt ons zelfs, dat we niks moeten kopen, alleen in de coöperatief. Daar is het alleen kwaliteit, zal wel een vriendje van hem zijn. Nu willen wij ff dwarsliggen en kopen er niks. Dat is natuurlijk niet naar zijn zin.
Hij breng ons terug naar het plein na anderhalf uur, de prijs die we afgesproken hebben krijgt hij en geen cent meer. Ook nu loopt hij boos weg. Dit is wel de minste gids, die we gehad hebben.
Gelukkig hebben we nog wel de wirwar van straatjes gezien, want daar verdwaal je zelf in.
Van nu af aan kunnen we zelf alles rustig bekijken en kopen wat we willen.

 We zijn ook naar Cafe Arabe gegaan in de Medina om te lunchen. Het is een prachtig Restaurant en het eten is er heerlijk en weer eens iets anders dan cous-cous en tajines. We gaan weer door de smalle straatjes van de Medina terug. Daarna bekijken we nog de Koutoubia moskee en de tuinen eromheen, lopen daarna naar de Kasbamoskee met de tombes van Saadiens met 112 graven. De wanden van de zalen zijn versierd met Koransoera’s, rijke mozaïeken en stucwerk. In de tuin rusten vier sultans uit de Saadierdynastie en 62 familieleden. Daarna lopen we terug naar het plein, want het is te heet om verder te lopen. We gaan op het plein op een dakterras zitten om de sfeer te proeven van de grote verandering. 
.

De tweede dag houden we ons ’s morgens rustig, zitten zelfs een poosje bij het zwembad, lunchen, willen zelf een taxi regelen langs de weg, als er ineens een busje komt vol met Marokkanen, waar we nog staand in kunnen. Kosten 0,60 p.p., das heel wat anders dan de toeristentaxi.

Nadat we op het plein nog genieten van een heerlijke verse vruchtensap,  gaan we daarna met de koets op pad. Een rit van tweeënhalf uur met twee stops voor 500 DH. Ze vragen eerst het dubbele. De rit gaat eerst naar Jardin de Majorelle, een tuinkunst van het hoogste niveau met een bepaalde tint blauw, dat nog steeds “blue Majorelle” genoemd wordt.
Het is een imposante schepping van de Franse schilder Jacques Majorelle. Modeontwerper Yves Saint Laurent en levensgezel kochten en restaureerden het. In de tuin staat een Memorial van Y S Laurent. Sinds de dood zorgt een stichting voor het fantastische tuinrijk.

Diaserie de tuinen van Jacques Majorelle

Na een half uur gaan we terug naar onze koets. Daarna rijden we door de wijk Gueliz en de nieuwe stad/ Ville Nouvelle. Dan terug richting Kasba, Mellah, Palais el Badi en Palais de la Bahia. Het enigste wat we daarvan zien, zijn de muren. Je mag ook foto,s maken van de bewaking voor de poort. De koetsier maakt de tijd helemaal vol. We geven hem het geld en ook nog een fooitje, hij is de koning te rijk! Op het Plein gaan we op een hoog dakterras weer alles bekijken. We blijven nu wat langer, want willen bij een kraampje eten. Het smaakt allemaal goed, is allemaal goed gekookt en gegrild. We nemen later een taxi terug.
We hebben genoten van alles wat we gezien hebben!

Diaserie cascades Ouzoud

13 maart. Na 4 overnachtingen in Marrakesch gaat de reis verder naar de Cascades d’Ouzoud. De N 8 is niet geweldig, uitkijken voor putten, af en toe geasfalteerd. De route gaat na Tamelelt via de R208, R304 en P3105 naar de Cascades, dat een aardige weg is, soms zelfs een stuk breed asfalt. We komen rond 13.00u aan, de zon is er ook al enige tijd en de wind is fris. Na de lunch maken we ons op voor de wandeltocht naar de watervallen.
Ze liggen 1 km van de camping verwijderd, dus prima te doen. Je kunt de watervallen eerst van bovenaf zien en daarna via trappen met aan de kant kleurrijke winkeltje, van onderaan bewonderen. De Cascades  behoren tot één van de spectaculairste bezienswaardigheden van Marokko. Vooral rond deze tijd met het meeste water is hij heel indrukwekkend. Ze storten zich vanaf een hoogte van 1088m in meerdere terrassen 110m diep de stortkom in, langs een steile rode wand. Op één van de vele terrassen drinker we Berberse wodka (thee). Bij de camper drinken we onze alcoholische drank.

onderweg n Azrou

onderweg n Azrou

onderweg n Azrou

onderweg n Azrou

onderweg n Azrou

onderweg n Azrou

onderweg n Azrou

De rest pakken we 2 petit-taxi’s, die ons in racetempo en maar voor 2x 20 DH naar de medina brengen.Hier zoeken we onze eigen weg door de medina en we bekijken alle dingen, die op ons lijstje staan, zoals  poort Bab Bou Jeloud, de hoofdsteeg Talaa Kebira, Karaouine Moskee, Mederia ( Koranschool), Mausoleum, Nejjande Place, zelfs nog een kleuterklasje en een Palais (ook binnenin). Moskee’s zie je alleen aan de buitenkant, Paleizen ook vaak, zeker die van de koning.
De weg naar de leerlooierijen worden door allerlei mannetjes aangeboden. De routes zijn moeilijk te vinden door de soek en we nemen dan ook zo;n gids om ons naar de leerlooierijen te brengen
Het is weer door een wirwar van smalle straatjes. We zijn dus ook achter zo’n jongen aangerend. Wat een vies, smerig en ongezond werk is dat. Wel leuk om te zien, maar afschuwelijk om er te werken. 

17 maart. Ook vandaag rond 11.00u met een taxi naar de stad voor een prikkie.
We laten ons nu afzetten aan Avenue Hassan II. Deze Avenue is herkenbaar aan de brede middenberm met fonteinen, bloemetjes en dubbele rijen dadelpalmen. Het is een genot om hier te wandelen. We lopen zelfs tot het Royal Palais, waar we de prachtige gouden deuren zelfs kunnen bekijken en fotograferen. Alleen de wacht mag je niet van dichtbij fotograferen, maar wel van de stoep aan de overkant. Ra, ra, wat is het verschil ??
We lunchen aan de Hassan II een kalkoenkabab met frietjes. Smaakt best goed!
We lopen ook nog over Boulevard Mohammed V, maar die is niet spectaculair.
De taxi  brengt ons weer op tijd naar de camping, waar we een frisse borrel nemen, brrrr.
Schrik niet, maar voor de eerste keer regent het vanavond. 

18 maart. Van Fez rijden we naar Meknes over de N6. Maar eerst gaan we naar supermarkt “de Marjane”, om weer het één en ander in te slaan.

19 maart. Met een golfbaan voor de camper, kun je de mannen het niet misgunnen een balletje te slaan. Wij, als vrouwen moeten ze nog wat nabrengen, zodat we ook kunnen genieten van onze ochtend wandeling. Heel toevallig zien we ze met zijn vieren door een poort verdwijnen op de golfbaan. Wij er achteraan, het lijkt wel een wandeltocht, we moeten flink lopen om ze in te halen. Wat een uitgestrekt en prachtig terrein op koninklijke grond. We maken verschillende foto’s. Er lopen twee caddy’s mee, niet te geloven!
“Geef ‘m een mep James”. De tassen worden gedragen, de ballen neergelegd, en ze krijgen instructies hoe ze de bal moeten slaan. Wat kan een golfer zich nog meer wensen? Nou, onze mannen genieten van al die luxe, dat snap je wel. Ze hebben het reuze naar de zin!
Kosten 200DH (20 euro) en evt extra 100 DH voor de tas met clubs, dwz €20,- voor tweeënhalf uur.

golfbaan

met instructeur en Caddie

op de golfbaan

golfbaan

De vrouwen hebben een bezoek gebracht aan het Mausoleum van Moulay Ismail en zijn om brood geweest. Het weer is bewolkt en als Sjaak en Bert nog geen vijf minuten thuis zijn, begint het te regenen en blijft het ’s middags regenachtig. We gaan na de lunch een bezoek brengen aan een vroegere gevangenis en daarna met een taxi naar het waterhuis, voorzien van 15 vertrekken in een enorm tongewelf. We dachten in de Haras de Meknes te komen, maar niemand van de taxichauffeurs begrijpt ons. Dit is nl. een stoeterij, waar paarden worden getraind. Vandaag dus niks geen paarden en niks geen training. We lopen de weg terug naar de camper.

20 maart. We rijden met de camper vandaag eerst naar de Haras van Meknes. Na enkele keren vragen, komen we eindelijk bij het terrein aan. Helaas is er vandaag ook geen paard te zien. We zien wel een grote vlakte langs een muur, bedekt met gras. Dit is het dan!
24 april is de volgende keer, dat er van die trainingen te zien zijn.
Capitool reisboek schotelt ons alles wel erg aantrekkelijk voor, terwijl vele dingen niet of niet meer kloppen.

Er staat een.......

We trekken verder voor onze route van vandaag via Moulay Idriss, de ruïnes van Volubilis naar Ouezzane. Het was de bedoeling om in Moulay Idriss te overnachten, maar v.w. ons kort bezoek aan Haras en de ongunstige ligging van de camping, besluiten we door te rijden naar het noorden. Tijdens een koffiestop, krijgen we geen paard in de gang , maar een ezel in de camper. Bert verwent hem met biscuitjes.

Bert z'n huisdier

We rijden eerst het witte plaatsje Moulay Idriss in, waar gelijk een man ons allerlei dingen vertelt en ons niet meer uit het oog verliest en bij ons blijft lopen. Hij wijst ons de weg naar een panorama en naar de ronde moskee. We geven hem een gift en bedanken hem voor de informatie.

zicht op Moulay Idriss

Moskee

uitzichtspunt

graf van Idris  I

ronde moskee

We rijden daarna door een zeer groen en vruchtbare streek, kopen weer een   zak heerlijke sinaasappels voor een prikkie en komen aan bij Motel Rif voor Ouezzane, waar ook een deel camping is waar we overnachten. We eten gezamenlijk een heerlijke Paellaschotel.

Helaas dit beeld komt ook regelmatig voor Plastic en nog eens Plastic

weg naar Motel Rif

zaterdag 21 maart . De dag begint met regen en een zeer lauwe douche. De weg naar Chefchaouen is heuvelachtig en zeer groen en vruchtbaar. Het is de eerste keer, dat we regen hebben onderweg.
Het is een dag met vervelende ervaringen onderweg.
Allereerst moeten we stoppen, omdat er een auto boven de afgrond eruit getakeld wordt.
Daarna zijn we rustig aan het koffie drinken en gebeurt er een ernstig ongeluk voor onze ogen, waarbij een vrouw levenloos blijft liggen. Het is een drama om te zien, hoe ze die vrouw tot leven proberen te trekken en te schudden.
Eigenlijk staan we versteld, dat we nog geen meerdere ongelukken gezien hebben, want een beetje brede auto zit vol met 6 passagiers en de bestuurder. Als er iets gebeurt, dan kan het niet anders, dan dat er personen uit de auto geslingerd worden, zoals hier ook het geval is. Gordels zijn niet vast met zoveel personen!

22 maart. Fam Leynse heeft vannacht slecht geslapen v.w. een krekel op de camper. 
Waarschijnlijk vanaf een boom gevallen.  We vertrekken richting Tetouan, niet meer in Chefchaouen wat we eerst van plan waren. Het regent regelmatig, vandaar!
We rijden door Tetouan, waar we een camperstelplaats van hebben, om daarna de stad te bekijken. In het begin brede wegen, dus denken we dat we zo op de P plaats zullen komen. Helaas is dit niet het geval, de laatste straten worden smal en Bert moet zelfs zijn spiegels inklappen om erdoor te kunnen. De P plaats blijkt een marktplaats te zijn, die nu open is.
We verlaten Tetouan dan ook snel, want zien geen groot parkeerterrein.

We rijden door naar Martil aan de Middellandse Zee. Een camping vlakbij zee en sinds kort voorzien van goed sanitair.
Op de camping chartert Bert een jongen, die op de camper klimt om de oorverdovende krekel, die er niet afgewaaid is, te zoeken. Stokken, insecticiden enz enz. komen eraan te pas. Het beestje laat zich niet zien! Tot de man van de receptie ook ff komt kijken. Hij stapt naar binnen, want denkt dat het geluid van binnen komt. En jawel……………even later is het euvel verdwenen en de krekel gevonden. Wat blijkt nu…………het geluid is niet van een krekel, maar van een rook/gasmelder, waarvan de batterij waarschijnlijk leeg is. Ha, ha, ha, lachen!!! We maken nog een flinke wandeling over de mooie boulevard van 6 km.
Bert en Wil blijven bij de camper, want Bert heeft al een paar dagen last van buikkrampen.

op zoek naar de krekel

Krekel gevonden ha ha

23 maart We blijven nog een dag in Martil. Bert is opgeknapt en we lopen over de boulevard, waar we koffie drinken, en terug door het dorp. Het weer is zonnig.
Als we thuis komen, vul ik gauw een wasmachine. Deze is nog niet klaar, als het begint te plenzen. Tot overmaat van ramp, doet de centrifuge van de wasmachine het niet meer, zodat de was in het zeikweer ook nog eens zeiknat is. Gelukkig komt er daarna nog wat zon, maar die is niet voldoende om de was te drogen

24 maart. De nog niet gehele droge was, gaat in zakken mee.
We rijden richting boot. De GPS van ons pakt nog een leuke City-sight-seeiing-toer in Tetouan, waar we niet echt blij mee zijn, maar zal wel iets korter geweest zijn 

In  Tanger gaat het deze keer prima, we komen via een mooie boulevard bij de boot aan.
Hier zijn we al om 11.00u. De boot gaat rond 13.00u. We drinken koffie, worden gescand, eten een snelle hap en rijden aan boord. Deze vertrekt te laat, maar doet er maar 3 kwartier over. Het lijkt wel herfst, koud en aardig wat wind, maar met de juiste tablet merk ik er weinig van, alleen maar slaperig.  

In Spanje gaat de tijd een uur vooruit, bij de grens gaat alles vlot, wel willen ze even in de camper kijken, maar mogen daarna gelijk doorrijden. We  rijden naar Estepona voor onze eerste overnachting. Het weer is hier wel beter met regelmatig zon, maar nog wel behoorlijk fris.

Onze route gaat verder via Spanje, Frankrijk en Italië.
In Italie steken we we van Ancona met de veerboot over naar Igoumenitsa in Griekenland
Vandaar gaan we verder met onze reisverslagen  in de website.

Op zondag 29 maart. Nemen we  afscheid  van Willy en Bert. We zouden om 8.00u afscheid nemen, maar de vroege vogels kloppen al om 7.45u op de deur, dat ze al een poosje klaar zijn. De minder vroege de Ridders trekken gauw een vest aan om naar buiten te gaan.
Het afscheid is daar!!!!! Goede thuisreis, doe voorzichtig en groetjes aan Nederland.
Het is weer de moeite om elkaar te bedanken. Het was een gezellige reis met zijn vieren.
Wij blijven hier nog een dag of twee en reizen daarna verder richting Nice of omstreken.

Een kleine evaluatie over onze reis door Marokko

Marokko een land vol met natuur en cultuur, zie onze website (www.dereisridders.nl)  Over het algemeen een goed klimaat. Tijdens onze reis viel de temperatuur een beetje tegen zeker ’s ochtends en ’s avonds.
Het heeft in de bijna 7 weken dat we er waren nauwelijks geregend.
Bij navraag bleek het deze winter minder warm dan normaal.

Negatieve ervaringen hebben we totaal niet gehad.
Alle vooroordelen over Marokko wuiven we hiermee weg. De algehele indruk van Marokko is zeer positief. We hebben ons totaal niet onveilig gevoeld. Mensen zijn vriendelijk en behulpzaam.

We hebben alle koningssteden bezocht in Marokko, die allemaal de moeite waard zijn. De Medina's en Soeks waren soms druk maar hebben totaal geen last gehad van agressief koop gedrag. De meeste steden hebben we met een gids bezocht. Vooraf een prijs afspreken is noodzaak.

Marokko is voor ons Europeanen een zeer goedkoop land zeker als je de boodschappen op de markt koopt. Marokko is eigenlijk één grote markt. Enkele voorbeelden: brood 0,10 – 0,20 , 8 kilo sinaasappelen voor 1.70, diesel 0,80 – 0,90 Uit eten vanaf 6 euro en zo kunnen we nog even doorgaan.
Op de campings, welke ook zeer goedkoop waren, was er meestal gratis Wifi
Ook taxi’s waren zeer goedkoop maar soms beangstigend door hun rijgedrag.

Wegen waren redelijk maar vaak ook zeer slecht. Het bleef altijd oppassen voor putten in de weg.
Dan was er nog het probleem dat iedereen gebruik maakt van de weg. Ezels, paard en wagens, kuddes schapen en geiten en allerlei andere voertuigen.
We waanden ons vaak in een bijbels landschap. Maria op de ezel en Jozef er naast.
Dorpelingen haalden nog dikwijls water uit putten.
In de steden daarentegen meestal modern.
Marokko is in een rap tempo bezig met zijn infrastructuur. Overal zie je bouwprojecten en zijn ze de wegen aan het vernieuwen of aanleggen
Aan het milieu wordt niet veel aandacht besteed. Langs de wegen en overal bij dorpen en steden heel veel afval met vooral veel plastic.

De kustweg, die we genomen hebben naar het zuiden was mooi maar weegt niet op tegen de schoonheid van het binnenland. (Hoge en Mid Atlas)
Op de wegen en zeker bij de dorpen en steden veel politie controles. In de steden veel politie en leger zichtbaar aanwezig.

Marokko is wel een heel dier onvriendelijk land. De partij van de dieren zou hier nog een hoop werk kunnen verrichten. Paarden, koeien. ezels, schapen en geiten enz. ze worden vastgebonden aan beide poten met een stukje touw zodat ze maar kleine pasjes kunnen maken.

Wij hebben genoten en we hopen ook jullie van ons verslag voorzien van foto’s en diaseries.

We danken iedereen die ons een berichtje heeft gestuurd in welke vorm dan ook. Altijd leuk om iets van het thuisfront te horen.

Bert en Willy bedankt voor de leuke tijd die we samen hebben gehad.

Wij reizen door richting Griekenland en later door naar Turkije