Marokko pagina 2
.Wassay beach
25 febr. Vandaag vertrekken we van Agadir richting Tiznit via de N1, waar we halverwege de weg inslaan naar Camping Wassay Beach bij P.N. de Sous Massa. Er zitten hier maart/april vele vogels uit Spanje en Frankrijk, zoals flamingo’s, grutto, strandloper en zelfs de kale ibis.
Bij onze rit naar de camping hebben we 1 witte vogel gezien en dat was het.
Voordat we aankomen bij de camping hangt er weer zo’n nevellucht boven de Oceaan, maar nadat we onze plek hebben gevonden, gaat de zon weer uitbundig schijnen.
De camping ziet er goed uit met een prachtig zicht op de Oceaan met zijn wilde golven.
We verschuilen ons achter de camper om wat uit de wind te zitten.
Later bij meer wind leggen we ons achter het windscherm, dat Bert bij zich heeft, want we willen later in de middag voor de eerste keer buiten BBQen.
Het lukt ons door op tijd te beginnen, want het wordt weer vroeg fris.
Het heeft ons zeer goed gesmaakt!
Camping Wassay beach
N.P. Saus Massa
Wassay beach
26 febr. Vanmorgen staan we op met zon, de wind is ook een stuk minder. We stellen voor om hier nog een dag te blijven, dit wordt aangenomen. We rijden dan morgen gelijk naar Sidi Ifni, een deel over de N1 en van Tiznit via de kust.
De dag wordt vandaag rustig ingevuld. De dames hebben wat buikklachten.
De Ridders maken nog een strandwandeling tot de rivier Wadi Massa, waar het vogelgebied moet zijn. We zien een heleboel vogels zitten, maar het merendeel zijn meeuwen, verderop zit nog een ander soort, maar we kunnen ze niet goed spotten, waarschijnlijk een stel eenden. Daarna weer terug over het strand, heerlijk zo’n wandeling.
De Leynses blijven bij de camper, Bert doet een ander rondje.
Samen genieten we daarna weer van de koffie en de borrel en gaan rond 17.00u opruimen om morgen op tijd te kunnen vertrekken.
 onderweg |  vervoer per ezel |  vele cactussen onderweg |  vervoer per ezel |
27 febr. Eerdat je van deze camping op de N1 zit, zijn we een half uur later en 15 km verder.
Over de N1 gaat het richting Tiznit, een mooie stad zo te zien, We nemen daarna de weg R 104 , heuvelachtig en begroeid met cactussen en tot slot de N12 langs het strand. We maken een stop bij Legzira Arches en dalen de steile trappen af naar het strand. Hier mooie rotsformaties. De Arches zien we verderop. We bekijken na de klim het vakantieoord met de wit/ blauwe huisjes.
 Legzira |  Legizira arches |  vakantieoord |
In Sidi Ifni komen we bij camping El Barco, de enigste van de 4 campings, die nog functioneert. De anderen zijn verwoest door de storm en de regen van 28 november j.l. Je kan de verwoesting goed zien van afgeslagen trappen en afgebroken delen weg. De camping ligt aan de ene kant aan de zee en heeft aan de andere kant een hoge muur, want Sidi Ifni ligt op een plateau aan zee. Erg verzorgd is het niet. We lopen de trappen op en kijken boven vanaf een boulevard zo op de camping. Sidi Ifni is een rustige, stille plaats.
 Sidi Ifni camping El Barco |  Sidi Ifni |
Moskee van Sidi Ifni
Onderweg
De souk is op zaterdag, er worden allerlei dieren verkocht. We denken dat hier geen partij voor de dieren is, want hoe ze met die beesten omgaan, is echt niet te filmen.
Het is niet om aan te zien, maar voor hen is een beest een beest om geld mee te verdienen en niet iets lieflijks. Ze worden door een touw aan hun voorpoot meegetrokken. Koeien staan met voorpoten stijf tegen elkaar vastgebonden en dan rond hun nek, zodat ze geen kant op kunnen en er echt gestrest uitzien. Kamelen, die verkocht worden, worden voor vervoer op de grond geduwd en met een touw rond hun knieën gebonden om niet weg te lopen. Afgrijselijk om te zien. Zelfs wij, geen grote dierenliefhebbers, vinden dit een drama.
De nomaden, die hier met hun blauwe kleren zijn, “de blauwe mensen” genoemd verkopen de kamelen en ook sieraden.
Erachter is ook een grote groente en fruitmarkt, waar we de nodige dingen hebben gekocht. Op de markt en onderweg is het heel goedkoop. Pas geleden kochten we 8 kg grote heerlijke sinaasappels voor omgerekend €1,70. Groente is ook goedkoop.
In de Marjane, de grote supermarkt zijn groente en fruit een stuk duurder.https://strato-editor.com/.cm4all/widgetres.php/com.cm4all.wdn.PhotoSlideshow/images/thumbnail.svg
Na het marktbezoek gaan we naar onze camping, gelegen in een oase. Dit gevoel hadden we nog niet echt toen we binnen kwamen. Hoe langer we er zijn, hoe meer we dat gevoel wel krijgen. Het ligt midden in the middle of nowhere, omzoomd door vele Palmbomen.
Het huis van de eigenaar is van leem met stro gebouwd, zoals zovele huizen op het platteland. Echt op zijn Marokkaans ingericht met fleurige inboedel. Nomadententen met kussens, waar je kan vertoeven. Je kan er ook kamers huren, die er ook erg Marokkaans uitzien. We worden uitgenodigd op de thee tussen 16.00u en 16.30u. Het is op zijn Marokkaans en we wachten tot 17.00u tot er iemand aankomt. Als ik om een cola vraag, moet hij dat eerst in een winkel gaan kopen en komt hij het later vrolijk brengen en zegt met de cola-express gekomen.
De eigenaar spreekt vloeiend Duits, Frans, Spaans, Arabisch en Berbers, dus we kunnen goed converseren. Dan woont zijn halfbroer ook in het huis met vrouw en kinderen en lopen er nog een paar rond.
We spreken af om er ’s avonds tajine met kamelenvlees te gaan eten, behalve ik (wat rustig aan, want wat maag en darmproblemen). Het smaakt heerlijk, het vlees lijkt op heel zacht rundvlees. De tajine is super klaargemaakt (waarschijnlijk door de vrouwen, die je nooit ziet) met allerlei groenten, aardappel en kameel en kruiden. Na het eten wordt er door een groep Marokkaanse muziek gemaakt, maar wel met een electr. gitaar, wat er eigenlijk niet echt bijpast. De gitarist moet regelmatig een joint roken, anders lukt het niet. Dan is er ook een familielid, die ronddanst en om beurten een westerse dame vraagt, want eigen vrouwen zitten waarschijnlijk achter slot en grendel. Ook ik ben de klos, maar na een dans, hou ik het wel voor gezien. We vinden het een beetje eng figuur. De mannen hebben de grootste lol onderling. Na ruim een uur, houden we het voor gezien en zijn we het gemauw beu en gaan camperwaarts. Het was een enerverende Marokkaanse dag.
Diaserie Oase camping
1 maart De rit gaat vandaag naar Tiznit, een stad waar we op de heenreis naar Guelmim al doorgereden zijn. We doen eerst boodschappen bij de Marjane en gaan dan onderweg.
We rijden deze keer over de N1, in begin saai, maar later weer heuvelachtig en begroeid met cactussen.
onderweg naar Tiznit
vele cactussen onderweg
In Tiznit gaan we niet naar de municipale, maar naar camping Riad Aslaf. De oprit staat vol met bougainvilles in allerlei kleuren. De receptie is nog dicht.
 Ingang camping |  |
We kijken rond in het mooie grote gebouw en een man laat ons de toiletten zien. Dan kijken we in een grote zaal en hij vertelt, dat dit de trouwzaal is. Hij opent de deur, pakt mijn hand en begeleidt me naar de zetel voor het bruidspaar. Pakt mijn fototoestel en zegt dat Sjaak naast me moet zitten. Hij neemt een fotosessie. Willy stuurt Bert om hun fototoestel, want die wil ook weer wel voor bruid spelen. Helaas, als Sjaak de trouwbelofte afneemt en vraagt of ze alle opdrachten wil uitvoeren die haar aanstaande echtgenoot haar zal geven , antwoordt ze volmondig ” NEE”. Dat is nou weer geen feestje! Dat is wel bijzonder!
de trouwbelofte
de bruidszaal
de trouwbelofte wordt voorgelezen
Na de lunch pakken we de fiets en gaan Tiznit onveilig maken. We willen een wandeling over de 5 km lange rose stadswallen maken. We zoeken al fietsend naar een trap, om de muur op te gaan. Hoe we ook zoeken, we vinden deze niet. Bij navraag, blijkt die helemaal niet te belopen zijn. We gaan al fietsend de 5 km van de muur onderlangs bekijken. Het is nu minder mooi. We zijn blij, dat we de fietsen bij ons hebben. We gaan ook nog onderdoor enkele poorten en bekijken wat straatjes. Ineens staat er weer iemand naast ons, om ons de medina te laten zien en om naar de zilverfabriek te gaan. Daar hebben we allemaal nu net geen zin in. Hij blijft aanhouden en we zijn daarom weer op de fiets gestapt.
We bekijken nog wel de grote moskee en hebben woorden met een stufkikker en met vrouwtjes, waarvan we de begraafplaats niet mogen fotograferen.
Tiznit de muur
 op de fiets langs de muur |  op de fiets langs de muur |  op de fiets langs de muur |
Diaserie Tafraroute
2 maart Vandaag via de R 104 van Tiznit door een prachtig gebied naar Tafraoute.
We rijden door een heuvelachtig landschap en zien de typische huizen van leem en stro met rose/rood pleisterwerk met witte randen om de ramen. In dorpen en er buiten, zien we vele berbervrouwen, heel vaak gekleed in zwarte kleren. Het gezicht bedekt ze steeds, als ze maar denkt dat er een foto genomen gaat worden.
Het laatste stuk naar Tafraoute is het grilligste deel. We komen op een hoogte van 1500m van de Anti Atlas. De stad wordt omgeven door een ring van granieten stenen. De palmen tieren hier lustig, overal zie je palmen en het doet paradijselijk aan. We rijden naar de camping die vol is, maar waar we wel buiten de muren kunnen staan te midden van een vlakte, waar je zo ver je kan kijken palmen,…. palmen,…… palmen ziet. Alle campings zijn ook ommuurd, net als elk dorp of oude stad in de steden. ’s Avonds gaat de poort dicht en kan er niemand meer in of uit. De prijzen van de campings zijn zo laag ( van €5,- tot €10,-), dat we de moeite niet meer nemen om naar een stelplaats te gaan. Het is hier erg toeristisch, we hebben nog nooit zoveel campers gezien en het zijn hoofdzakelijk Fransen.
Vandaag hebben we een jarige in ons midden, en dat is Bert.
7.15u staan we op, de fam. Leynse is alweer een poos op. Je kan zo vroeg niet uit bed komen, of ze zijn al paraat. We zouden eigenlijk vertrekken voor een tocht van 165km.
Om Bert te verblijden vieren we al vroeg een feestje; Sjaak zingt en slaat op keukengerei het lang zal die leven. Door mij wordt Bert met boerenschort en een feestelijke strik in zijn haar als jarige aangekleed. Door het zingen en lachen, denk ik dat de camperbewoners blij met ons waren. We bieden Bert een vrije dag aan vandaag. Dat moet kunnen op deze heugelijke dag. In plaats van 165 km rijden, wordt het lekker rustig aan doen.
We zien zelfs een wasmachine op de camping, dus maken daar beide gebruik van.
Om 11.30u lopen we naar Tafraoute, waar we rondkijken. Het is het centrum voor de productie van slippers (Baboeska's) en dat kun je zien. Het ene na het andere slipper zaakje zie je.
In allerlei vormen en kleuren, glad of geborduurd. Je ziet de schoenmakers bezig.
De jarige job trakteert ons op een etentje boven op een dakterrasje. Was erg gezellig!
Op de camping wordt er geproost op de jarige met caparinha, want er is geen drank te krijgen in restaurants. Alleen in grotere steden en dan vooral aan de kust.
 Baboeska's |  Schoenmaker |  winkelstraatje |  winkel vol met slippers |
Markt
Markt
Wandeling
4 maart. Vandaag weer om 7.15u uit bed, maar nu voor de rit van 165km naar Taroudant
Het is een mooie toeristische route met een heuvelachtig landschap en met wegen, waar je weer blij moet zijn dat er geen tegenliggers zijn. Dan hebben we ook nog de pech, dat ze 60 km lang met wegwerkzaamheden bezig zijn, waardoor het een en al stof is. Ze zijn nl. de weg aan het verbreden door de bergwand af te kappen. Het is dus niet helemaal lollig om hier te rijden. Als we eindelijk een plekje vinden langs de weg om koffie te drinken, want die zijn schaars, rijdt de ene na de andere camper langs. Op een gegeven moment staan we met 9 campers achter elkaar te wachten tot een gat in de weg ( v.w. een buis plaatsen) weer dicht gegooid is. De laatste 60 km is vrijwel vlak en is een prima weg. Hier zien we vele sinaasappel boomgaarden onderweg. Al rond 14.00u zijn we op camping “du Jardin”in Taroudant.
Het is hier erg warm rond 30ᵒC, dus onder de luifel en uit de zon.
Diaserie onderweg naar Taroudant | Diaserie Taroudant |
5 maart. Vandaag gaan we Taroudant bekijken, omdat we 3 km buiten de bebouwde kom zitten, pakken we de fiets. We komen via een Park bij de stadswallen, deze zijn 7 km lang en is een mooi gezicht. We zetten de fietsen bij een camperstelplaats langs de muur en gaan zelf door de poort de stad in. Tussen twee pleinen in, kom je bij de Berbersoek, waar ze groente, fruit, huishoudelijke artikelen, kleren enz. verkopen en op de Arabische soek ligt de nadruk op de kunstnijverheid, zoals potten, smeedijzer, sieraden enz.
Waar we speciaal voor gaan, is de koetstocht rond de 7 km stadswallen, die we Bert aanbieden voor zijn verjaardag. Het is geweldig en tot slot eten we weer heerlijke tajine op een terras midden in de medina. Heerlijk!
Het is weer super heet, op het plein wel meer dan 35ᵒC.urant
 | 6 maart. We vervolgen de route over de N10 naar Taliouine, de saffraanstad. |
Het oogsten is eind oktober en is een nauwkeurig proces, waarbij de rode stempels met de kleurstof gescheiden worden van het zachtpaarse bloemetje. Na drogen leveren 100.000 bloemen 1 kilo saffraan, terwijl een gram genoeg is om 7 liter te kleuren.
We bezoeken de coöperatie, waar ze spullen verkopen uit de saffraan. We kunnen helaas niet het hele proces zien, omdat dit eind oktober gebeurt.
Taliouine is een dorp tussen twee bergketens in, op een hoogte van 1180m.
We zitten op een camping tussen de twee bergketens in en genieten van het uitzicht en van de zon.
 Kudde geiten over de weg |  Cooperative Souktana du Safran |  camping Tobkal in Taliouine |  camping |
de dagelijkse borrel
Zaterdag 7 maart. Vandaag weer verder over de N10 richting Ouarzazate. We beginnen met een mooie bergketen en rijden op 1850m een heel stuk over de hoogvlakten. In Tazenakht kijken we voor wat boodschappen en worden we vergezeld door een Berber, die ons naar alle winkeltjes brengt. Daarna bezoeken we kort een tapijtenhandelaar. Ze zijn trouwens heel aardig en er wordt niet om geld gevraagd. De tapijten zijn prachtig, maar waar moet je het laten? Je mag ook iets ruilen, zegt de handelaar op een gegeven moment. Sjaak biedt zijn fiets aan en later ook zijn vrouw. Dat wil hij wel. Hij maakt ook een tulband voor mij en zo moeten we op de foto.
Tazenakht tapijtwijkels
Van Tazenakht gaat er een mooie route door het Atlasgebergte met allerlei kleuren rotsen, slingerwegen en hoogvlaktes.
 onderweg n Ouarzazate |  onderweg n Ouarzazate |  onderweg n Ouarzazate |  onderweg n Ouarzazate |
 onderweg n Ouarzazate |  keramiek stalletje onderweg |
Op den duur komen we 5km voor Ouarzazate bij de Atlasfilmstudio’s . De studio’s bestrijken een 30.000 m² groot stuk woestijn, waar al vele films zijn opgenomen. Deze studio’s worden nog steeds gebruikt en drie keer in het jaar wordt hier een film opgenomen.
We zien het museum met attributen en figuren, die hier gespeeld hebben. Zo mogen wij de kroon van Cleopatra op.
Diaserie Filmstudio's Quarzazate
We staan op een camping in de buurt van het stuwmeer, die door twee rivieren gevuld wordt en die water levert voor de palmbomen en elektriciteit voor de vallei. Voor de rest zijn er geen faciliteiten en kun je het moeilijk bereiken.
8 maart. We rijden naar centre ville van Ouarzazate. Het ziet er verzorgd uit en de kleuren van de huizen zijn van terracotta-kleur. We lopen over een marktje en straatjes met kleine winkeltjes, bekijken nog een plein en wat straten en kopen er bier. Een klein blikje voor omgerekend bijna €1,50, maar het is heel dorstig weer en dus zal het goed smaken aan het eind van de middag. We rijden nog langs de Italiaanse studio’s, ziet er nieuwer uit maar ze zijn ouder.
Het komt allemaal op hetzelfde neer, dus besluiten we door te gaan naar Aït Ben Haddou. (Kasba)
 onderweg n Kasba Ait Ben Haddou |  onderweg n Kasba Ait Ben Haddou |  onderweg n Kasba Ait Ben Haddou |
Het is een schilderachtig dorp, wat vaak als filmlocatie gefungeerd heeft.
De skar (dorp) Aït Ben Haddou ligt tegen een roze getinte zandstenen heuvel op de linker oever van de Wadi Mellah. Het is bereikbaar vanaf het dorp waar wij staan, via zandzakken en stenen in de rivier met weinig water. Het is echt een plaatje, zo’n schitterende, indrukwekkende groep okerkleurige kasba’s van pise (van klei met stro stenen), hebben we nog nooit gezien en zien we waarschijnlijk ook niet meer. Het staat op de lijst van Werelderfgoed van de Unesco.
Achter de kasba’s staan eenvoudige lemen huizen. Hier wonen nog 8 families.
We hebben dit schone plekje bewonderd met uitleg van een gids. Vooraf een prijs afgesproken en het was de moeite waard, veel dingen verteld, nog een tapijtwinkeltje in geweest en thee gedronken en alles liep prima.
Diaserie Kasba Ait Ben Haddou
Op het laatst zei hij tegen ons, denk wel aan de extra tip. Toen we hem betaald hadden en een fooi erbij gaven, liep hij toch weer “niet blij kijkend” weg. Later bleek, dat er helemaal geen intree betaald moest worden en of het geld naar de “Association” gaat, vragen we ons nu ook af. Zoiets gebeurt elke keer, dat is zo jammer, want de mensen zijn hier zo aardig, de gidsen ook maar zijn elke keer weer, niet te vertrouwen. Maar goed, we hebben er wel van genoten!
9 maart. Vertrek via smalle weg naar Telouet, zoals wordt verteld. De weg, vooral begin valt erg mee, is gewoon goed. Zelfs het smalle valt mee. Je kan makkelijk aan de kant om te passeren. Het beginstuk is werkelijk een schitterend route met allerlei dorpjes met kasba’s en de bergen lijken wel een kleurenpalet met allerlei kleurschakeringen. De toeristische route verderop is mooi, maar kan niet aan het eerste deel tippen en de weg is een stuk slechter met putten en gravel..
Na 66 km komen we op de N9, hier lunchen we, want het is ondertussen al 12.30u.
Onderweg wordt er nog een steen met mineralen gekocht ( nep, nep!)
De route op de N9 is ook mooi, zeker het eerste deel, het is een en al bocht. De mannen hebben heel wat bochten moeten draaien deze dag!!! Een pluim verdiend van ons.
Het laatste deel is vlak en zonder bochten. Volgens onze GPS moeten we al een paar keer van de N9 afbuigen, wat we niet doen. 25 km voor Marrakesh doen we dat wel, om bij de camping te komen. Dit blijkt helaas nog te vroeg. We komen nu door een wirwar van straatjes en door een buitenwijk van Marrakesh. Ongelooflijk, dat een GPS zoiets aanwijst. Het is waarschijnlijk 25 meter korter.
Dodelijk vermoeid van deze rit komen we dan eindelijk rond 17.00u op de camping aan.
Deze ziet er gelukkig geweldig uit, zelfs met zwembad. Je snapt, dat de biertjes die we in Ouarzate (€1,50 per blikje) gekocht hadden, er goed ingingen.
Diaserie Kasbaroute naar Marrakech