Namibië is gelegen aan de zuidwestkust van het Afrikaanse continent. Dit land, dat korte tijd een kolonie van Duitsland was, is vele malen groter dan Nederland en telt slechts 1,7 miljoen inwoners. Een verlaten, uitgestrekt landschap, waar de afstanden tussen de steden, dorpen en gehuchten vaak honderden kilometers is. Hierdoor heb je soms het gevoel dat je de enige mens op deze aardbol bent.
Ook de Caprivistrook, een smalle strook land tussen Botswana aan de zuidkant en Angola en Zambia in het noorden behoort tot Namibië. In het noorden vormen de rivieren Kunene, Okavango en Zambezi natuurlijke grenzen met Angola en Zambia, in het zuiden is de Oranjerivier de grens met Zuid-Afrika.
Namibië is bijzonder gevarieerd en fascinerend woestijnlandschap. Het is een extreem landschap met uitgestrekte horizons, contrasterende landschappen, een veelheid aan wild en een bevolkingsdichtheid die tot de laagste ter wereld behoort.
De abrikooskleurige zandduinen in Namib Naukluft park, beter bekend als Sossusvlei vormen het meest bekende deel van het land.
Een natuurspektakel is de Fish River Canyon. Deze canyon is na de Grand Canyon in Amerika de grootste op aarde.
De munteenheid is de Namibische dollar
Tijdsverschil met nederland is in de winter 1 uur later en in de zomer geen.
28 oktober 2006 Springbok - Ai Ais
grensovergang Zuid Afrika - Namibie
De grensformaliteiten duren, zoals al eerder aangegeven, ongeveer 20 min.
We rijden nog steeds op asfalt, geen ZOAB, want ik geloof niet dat het hier veel regent. Bij de afslag naar Ai Ais beginnen de gravelroads en we vragen ons af wat we hier doen en hoe het moet als we pech krijgen. We proberen onze mobiel maar helaas geen bereik. Als er een auto voorbij rijdt is het een grote stofwolk. Waar heb ik Wilma nou weer mee naar toegesleept. Ze laat alles rustig over haar heen komen. Op het eind bij Ai Ais worden we getrakteerd op een mooie oase lijkende camping met warmwaterbronnen. Dat hebben we net nodig met deze hitte.
We hebben er trouwens heerlijk gezwommen en zelfs Wilma want het water was 30 gr. 's Avonds koelt het lekker af en is het lekker buiten vertoeven zonder muggen. Zelfs die vinden het hier te heet en te droog
29 okt Ai Ais - Aus
De reis gaat weer verder nu van Ai Ais naar Aus. We rijden nu onafgebroken op gravel, zand en keien. Af en toe lijkt het wel of we op een wasbord rijden. We gaan onderweg eerst naar Fish River Canyon. Het is op een na grootste Canyon van de wereld en de kloof is zo'n 160 km lang. De laatste 12 km. er naar toe waren zeer slecht.
Fish River Canyon
 |  |  |  |
De Canyon was grandioos en op de weg er naar toe de eerste wilde dieren gezien. We zien o.a hele groepen springbokken, zebra's, struisvogels een hyena en last but not least, een slang. Ik had er al eerder een over de weg zien kruipen maar nu was hij halverwege de
weg en heb hem kunnen filmen. Ik heb hem beet gepakt like Steve Erwin en hij was yellow/green (beautiful colours it was amazing) We hebben een 6km lange wandeling over deCanyongemaakt en toen we lekker buiten wilden lunchen werden we ongeveer aangevallen door een hongerige zwerm vogels. Toen de lunch binnen maar genuttigd. Na de Canyon verder gereden naar Aus. Onderweg nog Struisvogels, die ook over de weg lopen, springbokken en Gemsbokken, herten met van die puntige hoorns
 slang onderweg |  Struisvogels op ons pad |  Zebra's |  Gemsbokken |
Het gaat al meer en meer op een grote dierentuin te lijken.
De camping ziet er heel goed uit alleen hebben we geen stroom maar dat is niet zo'n probleem met de camper.
 camping Aus |  camping Aus |
30 okt Aus - Hammerstein
Vandaag gaat het van Aus naar Hammerstein. Hammerstein is eigenlijk geen plaats maar een restcamp. midden in de wildernis. De eerste 50 km rijden we over een wasbordweg, daarna gaat het gelukkig een stuk beter. Na ongeveer 100 km. komen we de eerste auto tegen. We kunnen volgens mij ook geen Wegenwacht oproepen want ik zie nergens praatpalen. We zijn overgeleverd aan de goden. Het is af en toe beangstigend zo stil. Alleen wat wilde dieren. We stoppen voor de lunch in een dorpje, nu ja dorpje, meestal maar een paar huizen. Deze keer zien we onderweg hele troepen grote zwarte apen. Ze lopen ook over de weg maar als we er bij komen jumpen ze de bosjes in. Aan de spaarzamebomen die er staan en aan de telegraafpalen hangen soms enorme nesten van de Wevervogels.
 wevervogel nesten |  wevervogel nesten |
 onderweg naar Helmingerhausen |  water bij vullen |  onderweg naar Hammerstein |
De restcamp bij Hammerstein was geweldig. Er was een prachtig restaurant bij, waar we 's avonds dan ook gebruik van hebben gemaakt. Als bijzonderheid hadden ze een jonge Cheeta op het terrein los lopen
 zebra op de camping |  een Cheeta op de camping |  camping Hammerstein |  Resto op de camping |
31 okt Hammerstein - Sesriem
We gaan vandaag naar de Sossusvlei bij Sesriem. Het is maar 75 km en we komen daar om 09.30 uur al aan.
Een bezoek aan de Sossusvlei is een van hoogtepunten van een reis door Namibie. Je rijdt door een van de oudste woestijnen op aarde, langs wat de hoogste duinen zouden zijn en die bovendien een spectaculaire, rode kleur hebben.
De zandmassa's dringen 50 tot 150 km ver het land in.
Bij de toegang tot het dal heb je een camping en vandaar is het nog 65 km.We gaan vanwege de hitte en om de sunset mee te maken om 14.30 naar het dal. We maken eerst een wandeling naar de "Deadvlei" (Het dode dal) zie foto's later. Het is een wandeling door het duinengebied van zo'n 2 km.
We lopen ook nog langs de Sossusvlei en op de terugweg naar de camping beklimmen we nog een hogezandduin om van de ondergaande zon te genieten. Wat genieten we toch!!
 onderweg naar de Sossusvlei |  camping bij Sesriem |  camping Sesriem |
Diaserie Sossusvlei
Woensdag 1 nov.Sesriem - Solitair
Vanmorgen om 04.30 opgestaan (ook dat is vakantie) Om 05.15 op weg voor Sunrise bij de Sossusvlei. Helaas was het uitgesproken die dag meer bewolkt dan zonnig. We hebben de "Big Mama" (Sossusvlei) beklommen en genoten van de prachtige vergezichten. Om 09.00 uur weer terug en na een heerlijk bakje D E de reis voortgezet richting Solitair. Solitair is niet meer dan een benzinestation, een store en een camping.
De afstand naar Solitair was maar 75 km. maar de weg was verschrikkelijk slecht. We komen er om 13.00 uur aan en voor derest van de dag is het relaxen. De temp. is trouwens aangenaam.
Elke dag zien we nu verscheidene dieren zoals struisvogels, springbokken, gemsbokken en ook vele eekhoorntjes. Je moet oppassen want ze blijven gewoon op de weg zitten.
RIchting Solitair
 Camping Solitair |  Papegaai op de camping |  Salamander |  Wevervogel |
2 nov. Solitair - Swakopmund
Diaserie Kuiseb Canyon
Op weg naar Swakopmund. Ze hadden ons gewaarschuwd dat het een slechte weg zou zijn. We gaan daarom al om 07.00 uur op pad. Gelukkig viel het allemaal nogal mee, alleen in het begin was het slecht en op de twee passen, die we over moesten. Onderweg is er zelfs nog tijd om de Kuiseb Canyon te bezichtigen. De rest was goed en we komen al om 13.30 uur in Swakopmund aan. In het begin was het landschap zeer mooi en zeker bij het passeren van de passen, daarna was het een grote dorre vlakte en op het eind heel, heel veel zand. Het was een complete zandstorm toen we Swakopmund naderden. We blijven hier 3 dagen. Swakopmund is een tamelijk grote badplaats en je wordt er met duits aangesproken. 's Morgens is het windstil met een temp van ongeveer 20 tot 25 graden. 's Middags komt er een frisse zeewind, die soms aanwakkert tot windkracht 6 a 7. We staan hier op een prachtige camping en hebben naast onze camper een huisje met alle sanitaire voorzieningen en buiten een barbecue.
3 nov.Swakopmund
Vandaag hebben we het plaatsje een beetje verkend. Je kunt het bijna vergelijken met Scheveningen. Leuke terrasjes, mooie parken en promenades. Het mobielnr. blijft, maar is niet te gebruiken in Namibie, dus als je ons wilt bellen, moet je wachten tot Zuid-Afrika.
Deze dag tot RUSTDAG gedoopt, alhoewel er wel wat huiselijke werkzaamheden moesten gebeuren, zoals wassen in de Laundry. Deze blijkt te bestaan uit een bak met kranen erboven. Dat zijn dus de wasmachines. Ja, als je in Afrika bent, hoor je ook met de hand te wassen, dus aan de slag. De grote dingen als handdoeken en beddengoed toch maar naar de wasserette gebracht. Ook nog de nodige boodschappen bij geladen.
En rond half 11 is het weer zover: Kleertjes uit en pyjamaatjes aan, want de nachten zijn hier flink koud in de woestijn.
Huisje ter beschikking op de camping
Diaserie Swakopmund
BBQ op de camping
4 nov. Swakopmund /Walvisbay/ Cape Cross
Om 7uur gaat de wekker af (valt best mee, he?),want er staan weer enkele bezienswaardigheden op het programma van vandaag. We rijden eerst naar Walvis Bay, naar de Lagune om daar Flamingo's en Pelikanen te spotten. Er zijn er duizenden, maar eigenlijk net iets te ver van de kant.
Diaserie Walvisbay
Film Cape Cross
Daarna rijden we naar Cape Cross, waar rond de 100.000 robben te zien zijn. Geweldig, wat een beesten in alle soorten en maten. En wat een geluiden krijg je daar te horen en wat een heerlijke geur. Gelukkig heb ik niet zoveel reuk, dus dat komt goed uit. Ook lopen er jakhalzen rond op zoek naar een lekker hapje. Wist je dat jonge zeehonden hetzelfde geluid maken als lammetjes? Geinig hoor!
De weg ernaar toe is asfalt en je rijdt er echt midden in de woestijn. Hengelaars opgelet, je kan hier erg goed vissen
5 nov. Swakopmund - Omaruru
Wij hebben de hitte weer opgezocht. Vanmorgen uit het aangename Swakopmund , wat de temp. betreft, vertrokken. Onderweg zijn we nog naar Spitzkoppe geweest. Ze omschrijven die wel eens met de Matterhorn van Namibie.
 |  Spitzkoppe |  Spitzkoppe |  Spitzkoppe |
We hebben daar armoedige nederzettingen gezien, waar kinderen kwamen bedelen en waar de potloodjes van Mischa goed van pas kwamen.
we geven de kinderen wat meegenomen potloden
armoedige onderkomens
dan hebben wij het nog niet zo slecht
Er was daar een route en we zijn daar hopeloos verdwaald. Geluk bij een ongeluk, want we zagen toen een tiental Stokpaardjes. We zijn er na ongeveer twee uur toch weer uitgekomen en hebben onze weg vervolgd naar Omaruru, waar we nu zitten. In een andere plaats hebben we ook nog Herero vrouwen in hun traditionele kledij gezien.
De temp. vandaag was in de schaduw 30 gr. We hebben zojuist weer heerlijk gebraaid. (barbecue) en morgen gaan we verder naar het Etosha Park om daar onze Big Five hopelijk te zien. We blijven daar 3 a 4 dagen.
op de camping in Omaruru
ff relaxen
Maandag 6 nov. Omaruru-Etosha Park,
Onderweg weer allerlei dieren gezien, ook weer apen.
Rond 12 uur waren we op de Camping, dus lekker vroeg.
Het Etosha Park is de populairste toeristische trekpleister van Namibie.
Het is een wildreservaat, dat groter is dan Nederland en Belgie samen.
Het hart van het Park is de Etosha Pan, de ongeveer 6000 vierkante km grote zoutpan, waarnaar het hele reservaat is genoemd.
Het Park bestaat uit verschillende soorten gebieden, zoals savanne met struikgewas en doornstruiken of uit boomsavanne.
Herero vrouw met haar man water halen
Herero vrouw
Termieten heuvel
Je kunt op 3 verschillende plaatsen overnachten.
Wij zijn het Park doorgereisd van West naar Oost.
Je maakt in het Park je eigen game drives.
Je moet een portie Geluk en veel Geduld hebben
De dagen beginnen erg vroeg: Om 6.00 u loopt de wekker af, dan is het een snelle wreef over je gezicht, wat eten en zo snel mogelijk op pad.
De eerste dag hebben we een deel van de route gereden. En denk nu niet, dat je kudden met dieren ziet, want je moet ze echt zoeken, behalve dan de springbokken, gemsbokken en de zebra's. We zagen die dag ook gnoes, 2 giraffen en een paar prachtige vogels. We hebben die middag zo'n 60 km gereden.
Bij elke camping is een drinkplaats, die 's avonds verlicht is.
Die avond kwamen een paar neushoorns met een jong water drinken. Ook wilde honden, jakhalzen, zebra's en een giraffe kwamen langs.
Wat een mooi gezicht was dat.
Diaserie Etosha 1
De tweede dag weer een andere route en tevens naar onze tweede camping gereden.
Voor onze neus stak een prachtige giraffe de weg over, zo mooi en statig.
Voor de rest veel bekende dieren gezien, behalve de kudu en red hartebeest, een antiloopsoort. Ook nog een wrattenzwijn op afstand, een jakhals en enkele grote vogels. De avond was spectaculair en we hadden een flinke portie geluk.
Het was net een film. Springbokken stonden bij de waterput en begonnen ineens onrustig te worden en te blazen en blaten, want wat kwam er aan.................? Een Leeuwin.
Je had ze moeten horen. Even later kwam er een neushoorn met zijn jong.
Het schouwspel met de springbokken herhaalde zich nog een paar keer, voor een..... Luipaard (zie je zelden) en voor 4 hyena's. Onze dag was helemaal goed. Op een avond 3 dieren van de Big Five gezien. WAUW!
Diaserie Etosha 2
De derde dag weer zo vroeg op pad en na een poosje zien we de Koning van de dieren de Leeuw. Eerst op afstand, later van zo'n 25 a 50 meter. Geweldig!
Hoe dichter we bij onze derde standplaats kwamen, hoe mooier het werd en hoe meer dieren we te zien kregen. Kippenvel kreeg ik, toen er bij een drinkplaats eerst 6 giraffen waren , die vermeerderde tot 19 giraffen en we ook nog eens 2 grote olifanten zagen. Onze dag kon niet meer stuk. Zo geweldig als de dag was, zo saai was de avond. Geen beest bij de waterput gezien.
Donderdag 9 nov. Etosha Park - Grootfontein
Vanmorgen ook weer vroeg een rondje gedaan, voordat we zouden verder trekken.
Het Geluk was weer met ons, want achter de bossen zat een Leeuw met zijn harem (4 leeuwinnen) bij een waterput. Tevens olifanten in de bossen en overal giraffen gezien. Ik denk, dat we de honderd wel halen in die dagen.
Ook nog verschillende grote en kleinere vogels en zelfs een schildpad gezien
Als afsluiting hebben we een verliefd stel bij een waterplaats gade kunnen slaan in de vorm van 2 olifanten. Dat was de klap op de vuurpeil. Wat een schouwspel!
Om 12 uur zijn we weggegaan. Voor ons was het SUPER geweest, omdat we zoveel dieren hebben kunnen zien. De Big Four, behalve de Buffel dus.
Het weer was steeds flink warm, maar de ochtenden en avonden zijn lekker.
Op weg naar de bestemming van vandaag kregen we de eerste plensbui op ons dak. Dat was vast om de Camper schoon te spoelen van al het stof.
Wat is het weer een verademing, de rustige asfaltwegen.
 Grootfontein |  keukentje |  douche ruimte | 
|
Een speciale dag vandaag want onze zoon Mischa is jarig. Van harte gefeliciteerd.
Na ongeveer 80 km gereden te hebben, krijgen we politiecontrole. Rijbewijs, Namibia permit, alles in orde en karren maar.
Wij zijn na het Etosha Park in een ander Namibië terecht gekomen. Niet alleen vanwege de wegen, want het is nu gelukkig weer allemaal asfalt maar ook vanwege de natuur. We rijden nu door mooie groene bossen en langs de wegen zie je niets anders dan nederzettinkjes van kleine houten huisjes met rieten daken.
Het geheel is weer afgezet door rieten matten. We vragen onderweg of we er een mogen bekijken. Dit was geen probleem en hebben ze voorzien van koffie (geen DE of Starbuck) wat money en de kinderen potloden en snoep.
Het is verschrikkelijk armoedig hoe dat er uitziet. Als we ergens stoppen om b.v. koffie te drinken worden we belaagd door tientallen kinderen. Langs de weg zie je niets anders dan zeulende mensen met van alles en nog wat. Vrouwen dragen de last meestal op hun hoofd.
Rond 14.30 uur komen we bij Popa Falls (Camping)aan en maken daar nog een kleine wandeling door het park en watervalletjes. Het zijn meer stroomversnellingen.
We wilden hier twee dagen blijven, maar we kunnen de camping met goed fatsoen niet verlaten, want dan worden we belaagd door tientallen kinderen. Op de camping zelf lopen bewakers met geweren rond om nijlpaarden en ander tuig tegen te houden.
We gaan ook morgen weg en blijven dan op de volgende plaats een dag langer.
 |  |  |  |
11 nov. Popa Falls - Katimo Mulilo
We reizen door het meest noordoostelijke punt van Namibië: de Caprivistrook.
In Caprivi lijkt het of je niet meer in Namibie bent. Alles is totaal anders, zowel het landschap als de bevolking. De hier levende stammen van de Kavango en de Caprivia hebben nog altijd stabiele stamstructuren met hun stamhoofden.
We rijden dan ook door weelderige boomsavanne, wat een ideaal leefgebied voor de olifant is. Hier leven de grootste olifantenkudden van Afrika. We doorkruisen het gebied maar ondanks de vele waarschuwingsborden en de max. snelheid van 80 km. per uur komen we geen olifanten tegen.We komen al heel vroeg in Katimo Mulilo aan en blijven hier twee dagen.We staan op een camping die grenst aan de Zambezi rivier.Als we 's middags voor ons campertje zitten zien we de nijlpaarden in de rivier zwemmen. Aan de overkant van de rivier kijken we op Zambia. De temp is aangenaam omdat het redelijk bewolkt is, maar zodra de zon doorkomt is het al snel 35 graden.
Vandaag een heerlijke relaxte dag. Geen wekker en heerlijk aan de Zambezi rivier ontbeten en geluncht. Tijd voor de handwasserette en wat boodschapjes in het dorp. Ondanks dat het zondag is, waren de meeste winkels open. Jullie moeten het absoluut niet vergelijken met een walstraat of een lange delft. Een paar telefoontjes naar het thuisfront gepleegd, want email is hier ook niet mogelijk.
We hebben de nodige grensformaliteiten gecheckt, want morgen gaan we naar Zambia. We zitten hier maar 2 km. van de grens met Zambia vandaan.
Vanmiddag een boottocht over de Zambezi gemaakt en tientallen nijlpaarden, krokodillen en verscheidene mooie vogels, waaronder de visarend gezien.
Het was een aangename dag met zelfs een spatje regen.
We gaan nu uit eten in het restaurant van het complex en groeten jullie voor de laatste keer vanuit Namibië.
Tot in Zambia
13 nov. Katima Mulilo - Kasane (Botswana)
Voor vertrek naar Zambia gaan we nog even langs een info kantoor om informatie te vragen en om te internetten.
Deze adviseerde ons om vanwege de kosten (visum, roadpermit enz.) niet naar Zambia te gaan, maar naar Kasane in Botswana. Ook al, omdat er vanaf Zambia zijde geen watervallen te zien zijn i.v.m. te lage waterstand in de Zambezi rivier en we zo wie zo naar Zimbabwe moeten om deze te zien.