Reizen met eigen camper
 reisridders

Mexico


Mexico (Spaans: México), officieel de Verenigde Mexicaanse Staten, is een land in Noord-Amerika, grenzend aan de Verenigde Staten, Belize en Guatemala, de Grote Oceaan en de Golf van Mexico. Ook enkele eilanden behoren tot Mexico.

Mexico is een federale republiek bestaande uit 31 staten en het federaal district, oftewel de hoofdstad Mexico-Stad, gelegen op 2240 meter boven de zeespiegel en een van de grootste steden ter wereld. Het land heeft 114.975.406 (2012) inwoners. De meest gesproken taal is het Spaans, waarmee Mexico het grootste Spaanssprekende land ter wereld is; indiaanse talen worden door zo'n 10% van de bevolking gesproken. Enrique Peña Nieto van de Institutioneel Revolutionaire Partij (PRI) is president sinds 2012. Gerekend naar het bruto binnenlands product in ppp-dollars is Mexico de twaalfde economie ter wereld

  Campingsites Mexico ontheroadin.cominfo

info  over trailerparken Mexico


20 april: Mexico
Deze keer hebben we vierenhalf uur nodig om de grens met Mexico over te komen. Dit komt door de lange rij mensen die voor de paspoort controle staat (van bussen) en omdat het tijdelijk invoerbewijs van de camper heel veel tijd in beslag neemt. Onze camping ligt maar 20km verder dan de grens in Chetumal. Voordien gaan we nog naar een grote supermarkt, waar we eindelijk weer eens stokbrood kunnen kopen ( voorheen zoet verpakt brood) en zelfs franse kazen. Mmmmmmmmmmmmmmm!

 De tijd moet 1uur vooruit gezet worden, het is langer licht ’s avonds en we kunnen tot bedtijd buiten zitten. De camping is prachtig gelegen aan de Caribische Zee, omgeven door Palmbomen. Echt een plaatje! We hebben hier een rustdag, dus dat komt goed uit.     

De volgende dag vertrekken we naar Piste. Onderweg kijken we nog even rond in stadje Vallodolid, waar we een Nederlandse reisleider ontmoeten, die in de 22 jaar dat hij in Cancun woont, nog nooit een Nederlands nummerbord heeft gezien, dus ons karretje gaat op de foto.


Vallodolid


Vanuit deze plaats, maken we een excursie naar Chichen Itza, de Maya-ruïne.

Chichen Itza is de allerlaatste Mayastad van betekenis geweest. In de postklassieke periode (1000-1500), was deze stad de belangrijkste metropool die door zijn opzienbarende ontwikkelingen op cultuur en op bouwgebied afweek van andere metropolen. Waarschijnlijk beïnvloed door andere volken. Chichen Itza is helemaal uit het niets ontstaan, begonnen met een kleine nederzetting en 

uitgegroeid na de 10e eeuw (toen in vreemde handen) tot een metropool met fantastische gebouwen. Het domineerde 2 eeuwen lang het noorden van Yucatan.

Chichen Itza

We worden vergezeld door een Nederlandse gids, Rene. We lopen hier twee uur rond door het prachtige gebied, zien vele gebouwen en genieten ervan.

diaserie Chichen Itza

fotoserie Chitchen Itza



Op de terugweg passeren we vele stalletjes met koopwaar. Vele artisane spullen, zoals maskers, sieraden, doeken en shirtjes zijn er te koop. We kunnen onze kooplust bedwingen, want hoe moeten we het allemaal meenemen? Rond 12.00u pakken we de taxi terug naar de Camping, waar we ’s middags rustig aan doen. We kunnen weer lang buiten zitten.





De volgende rit is naar Uxmal.

Uxmal is een antieke Mayastad in het enige heuvelgebied van schiereiland Yucatan. De grandioze Piramide van de Tovenaar torent uit boven het bos en is van verre zichtbaar. Het maakte wellicht de grootste politieke en economische ontwikkeling door en is nu de best bewaard gebleven archeologische vindplaats. Bij de bouwwerken staan stéles (pilaren), die geen enkele historische informatie geven. De overblijfselen van het ceremoniële centrum zijn getuigenis van een wereld, die compleet verschilde van die van de grootste junglesteden.

Fotogrid Uxmal bij avond tijdens lichtshow

Hier bezoeken we de ruines, maar dan tijdens een lichtshow ’s avonds.
Heel apart met muziek, verhaal en verschillende kleuren.
Het blijft superheet, voor mij niet aangenaam, want het lijkt of ik nog nooit zoveel gezweten heb,
dan nu.

De rit die volgt is naar Palenque, alweer voor ruines. We maken een ommetje tijdens deze rit, omdat Kees aan de Golf van Mexico wil vissen. Wij wachten hen op, een eindje verder dan de visstek, bij een Hotel/ Restaurant, waar we later samen heerlijk een visje eten.
Onderweg stikt het weer van de drempels, als je in een plaats komt, maar zelfs op de snelweg liggen er. We hebben een paar keer een noodsprong gemaakt, omdat we ze niet altijd zien. Ze zijn niet allemaal van te voren door borden gemeld en zijn niet extra gekleurd. Een ramp dus, blijft oppassen geblazen! De afvoer van de vuilwatertank zijn we er al door kwijtgeraakt. We maken deze niet meer, want we blijven hobbelen overal. Het is vandaag ook weer erg met de rookwolken, weer veel verbrande aarde

vissers plaatsje

de dames leggen de vis te drogen

fregat vogels

De volgende dag hebben we een excursie naar P.N. Palenque.




diaserie Palenque

Palenque, gelegen in Chiapas, is één van de best bewaarde steden van de Maya’s. Het is één van de eerste steden, die herontdekt werd, nadat het eerst een verlaten verval was. Palenque hoort tot de weinige Mayasteden, waar koningen uit anonimiteit treden. De hiëroglyfen vertellen over de geschiedenis van de dynastie, die in 431 na Christus begon met de troonbestijging van koning Bahlum-Kuk. In 615 besteeg de 12 jarige Pacal (schild) de troon. Onder deze legendarische koning en zijn zoon bereikte Palenque zijn hoogtepunt. Kreeg de meeste invloed en grootste rijkdom. Vader en zoon waren bijzonder actief, ze voltooiden het Paleis en lieten schitterende tempels bouwen. Daarna ging het weer snel bergafwaarts, zoals ook in de omringende steden. De meest sensionele ontdekking is de graftombe van koning Pacal in de Tempel der Inscripties.



Palenque ligt in een bos. Er is hier veel te zien, maar ze hebben ontdekt dat hier nog heel veel meer onder het bos en de heuvels ligt. We lopen weer zo’n 2 uur langs de piramides en gebouwen met een prima gids en lopen daarna via een trappenpad naar beneden naar het museum. Dit is een hele mooie route door het bos.


fotoserie Museum






Daarna lopen we terug naar de camping en gaan voor het diner nog ff het pad terug naar het Museum, want hebben gehoord, dat hier toekans kunnen zijn. En jawel, we zien er verschillende vliegen en zitten. Wat een pracht beesten zijn dat toch met grote gele en zwarte snavel

Helaas niet goed kunnen fotograferen.

Om 19.00u hebben we weer een gezamenlijk diner met livemuziek. Het duurde lang, voordat het er was, maar smaakte voortreffelijk.


27 april: Villahermosa

De Olmeken (een Meso- Amerikaans volk) zijn bekend geworden door de grote stenen hoofden, die ze achter gelaten hebben, waarvan er nu nog maar weinig over zijn.
De mooiste voorbeelden van deze monumentale hoofden, vind je in Musea “La Venta”in Villahermosa.    Dat moeten we ook zien!   En jawel, de hoofden staan in een Park, waar je ze via een route allemaal kan bekijken. Leuk opgezet! De hitte nemen we ook nog steeds mee, zowel overdag als ’s nachts.

fotoserie Villahermosa

Van Villahermosa gaat het via Fortin de las Flores en Cholula naar Teotihuacan, van waar we Mexico City kunnen bezoeken.
Omdat we tijdens deze routes van niveau stijgen, worden de temperaturen draaglijker, zowel overdag als ’s nachts. We zitten op zo’n 2000m hoogte.
Wat een verademing is dit na al die hitte, dat zweten en de half slapeloze nachten.
30 april: Vanuit Cholula worden we ’s middags opgehaald door 4 taxi’s, om ons naar Puebla te brengen, waar we een gezamenlijke excursie hebben met de Hop-on bus voor een Citytour daar.
We worden gedropt in het centrum op Plaza Zocalo met zijn mooie Cathedral.                       

diaserie Teotihuacan

Het bijzondere van deze dag is de Kroning van Willem Alexander tot Koning.
Het is dus volop feest in Nederland en daar willen wij niet helemaal bij achter blijven. In een Outlet winkel gaan we op zoek naar Oranje kleding en dat lukt bij de meesten,(de rest doet niet mee).
We hijsen ons dan ook in het ORANJE door middel van kleding, brillen en hoedjes. We vallen gelijk op als groep in de bus. Puebla is een miljoenen stad en er is veel te zien tijdens de rit.


op de nieuwe koning


Na de Citytour hebben we een gezamenlijk Mexicaans diner, waar de leiding ons verrast met een oranje drankje.           PROOST! Lang leve de Koning en de Koningin!
Het eten smaakt voortreffelijk en goed pittig.                        

Teotihuacan (verzamelplaats der goden) was een stad in het dal van Mexico, waar slechts ruines van overgebleven zijn. Teotihuacan was een stad, waarin grote bouwwerken, allemaal een duidelijke eigen plaats hadden. Hoe ze er leefden is een raadsel. Sommigen vermoeden, dat de bouwers van de stad een afspiegeling van het Universum op aarde wilden maken.   

Teotihuacan

We hebben de zon en de maan beklommen:
Wij bezoeken deze oude stad en beklimmen de Piramides van de Maan en de Zon. Het is een hele klim. Het komt niet vaak voor, dat je op de maan en de zon kan lopen, dus daar gaan we voor.
We hebben een prachtig uitzicht over alle andere ruïnes. De steensoort hier is in Jaguarprint, heel mooi en apart. Het gebied is erg groot, later blijkt dat we nog delen van het Park vergeten zijn.
Onze Camping ligt maar 3 km verderop, dus in de buurt.

                  diaserie Teotihuacan

vanaf de zon

op de zon

voet op de maan

2 mei: Mexico City:
Mexico City, is één van de grootste steden ter wereld.
Het is een erg hectische en verontreinigde stad, maar ook heel exotisch en schitterend als reisbestemming.
Mexico-Stad is gebouwd in het Dal van Mexico. Dit Dal wordt aan alle kanten omgeven door vulkanen. De smog blijft hangen. Er wordt wel eens gezegd, dat een dag lucht inademen in Mexico-Stad, gelijk staat met het roken van een pakje sigaretten. Andere problemen zijn: de onstabiele ondergrond, verzakkingen, drinkwaterproblemen, hoge criminaliteit en veel straatkinderen.

 

diaserie Mexico City

Vanuit Teotuhuacan kunnen we ook per bus naar Mexico City, wat we met 4 stellen doen.
We worden gefouilleerd, voordat we de bus instappen. We vinden dit al wat raar, maar ja, we zijn in Mexico dus zal wel voor de veiligheid zijn.
We rijden drie kwartier met de bus tot bij een Metro-station, zodat we met de Metro richting centrum gaan naar “Plaza Zocalo”. Deze halte wordt voorbij gereden en als we bij de volgende halte uitstappen, zien we dat er wegen zijn afgesloten en het centrum totaal beveiligd wordt door politie en militairen.                                            

Wat is hier aan de hand???
Wat schetst onze verbazing…………………. Wij zijn niet de enigen die Mexico City willen bezoeken, want President Obama van de USA (in eigen persoon) heeft nl. ook dit plan.
Moeten we hier nu wel blij mee zijn, willen we deze man zien, hebben we hier last van?????
Het antwoord op deze vragen luidt nee/nee en ja.
Wat blijkt na vele vragen bij politie en militairen; centrum is afgesloten, gebouwen zijn gesloten, wegen zijn afgezet en Meneer Obama blijft 2 dagen.
Wat valt er hier nu nog te doen en te bezichtigen? Gaan we morgen terug?

Ook dit is geen optie, want dan is de goede man er ook nog. Niemand weet, hoe het dan zal zijn.
Meneer de President                   BEDANKT                            Meneer de President, SLAAP ZACHT!
Eerst wordt er gezegd, dat ook de Hop on, Hop off bus niet rijdt, maar dat blijkt later toch niet waar te zijn. We stappen in, na ons eerst verwend te hebben met een kop koffie en gebak.De rondrit duurt maar liefst 3 uur en het is flink heet. Gelukkig kan ik een paarse hoed kopen in de bus en dat is dan hoed nr….., maar dat geeft niet. Ook hebben we veel te weinig drinken bij ons. Wie rekent er nu op 3 uur?   Na genoten te hebben van al de pracht van Mexico city (zie foto’s), zijn we het ook wel weer een beetje veel zat na 3 uur. We zijn zowat verhongerd en verdorst, dus storten we ons in een Restaurant, waar we genieten van de maaltijd.

We lopen vanuit het Restaurant door een Park, richting Metro. Met wat omwegen komen we eindelijk in de bus, die ons 2 km voor de camping eruit zet. Gelukkig zijn hier ook weer helpende Mexicanen, die ons zelf lopend naar de camping brengen. Ondanks alles, hebben we toch een hele leuke dag gehad. 


De volgende dag een heerlijke rustdag, waarin we nog een kleine rondgang maken door de plaats Teotihuacan en waar we o.a een tortileria fabriekje bezoeken


Cathedral




paleis




4 mei: Vanaf nu , rijden/ “vliegen” we door Mexico heen.
We hebben dagen, waar we vele kilometers moeten rijden. In 6 dagen moeten we in de VS zijn.
De wegen zijn veelal Tolwegen, goed maar erg duur. Ook neem ik enkele keren het stuur over, als we meer dan 500/ 600km per dag meten rijden.
Guardalajara, de tweede stad van Mexico, die tevens in het algemeen beschouwd wordt als de bakermat van de Mariachi. De Mariachi orkestjes bestaan doorgaans uit een gitaar, viool, trompet en meestal ook een harp. Het repertoire is even omvangrijk als divers.

beelden van het diner met Mariachi orkest

In Guardalajara hebben we een gezamenlijke excursie naar een optreden van Mariachis met muziek en dans. Het is een mooie grote zaal, heeft een goede uitstraling, maar helaas geen sfeer, omdat wij de enigste bezoekers zijn. 

 

diaserie Tequila 

De volgende dag is onze laatste excursie en wel in Tequila, naar de oudste tequilabrouwerij ter wereld, waar we het proces van Tequila stoken mogen meemaken bij Jose Cuervo. Dat wordt dus ’s morgens al aan de borrel.

Na de excursie is het ook de moeite waard om nog even het mooie plaatsje Tequila te bekijken.
Als we ’s avonds de Briefing hebben, worden we door Dirk verrast met een borreltje Tequila. Met lemon smaakt ons dat goed. 

 We rijden via Tepic naar Mazatlan, waar we op een RV Park staan aan de Pacific Ocean. Eindelijk eens een stukje kust, terwijl Mexico aan beide kanten wordt omgeven door de zee.                          Het is de laatste rustdag van de reis, dus nog ff bijkomen. 

Wij vullen deze dag in, door eens flink te gaan wandelen, over strand en langs de boulevard, niks liever dan dat. Wij zijn echte Kustmensen. We nemen ook nog een stukje de bus, om de stad te bereiken. Mazatlan staat ook bekend om zijn Klifduikers, helaas was er maar één in de buurt. Deze vroeg te veel geld om voor ons te duiken. Er staan in zee twee duikrotsen, waar ze vanaf duiken. Best gevaarlijk, als je de rotsige ondergrond ziet. 

Fotoserie Mazatlan

 

Fotoserie Mazatlan 2

 


wandeling langs de boulevard




We maken ook nog een korte wandeling door het centrum en gaan daarna met een taxikarretje weer terug naar de camping. 
Het klimaat is hier heerlijk, zo’n 25°C overdag en een goede afkoeling ’s nachts.

de Klifduiktoren

In het Noorden van Mexico wordt het weer aangeraden met meerdere campers te rijden. Wij zijn dit al gewend, want rijden altijd met zijn vieren. Kees en Mariëtte zijn onze rij- en borrelmaatjes. 

Het is ook geen loze praat, want als we bij een Tankstation wat eten, komt een pompbediende naar ons toe om te zeggen, dat ze in Guasave, waar we nog langs moeten, rondlopen met geweren en dat er vanmorgen één is neergeschoten. Als we door die plaats rijden, zien Kees en M de bloedsporen over de weg.

                                


Via Santa Ana komen we bij de grens met de VS.
Er is bij Mexico-uit zoveel verwarring, dat het 2 uur in beslag neemt, om een uit-stempel te pakken te krijgen. Iedereen baalt!

                                                               GRENSOVERGANG NOGALES van

                                                               MEXICO ----------NAAR--------------VS

USA-in verloopt soepel, vriendelijk, maar het duurt……….en duurt…………en duurt. In totaal 3uur!
Vooral de opstelling bij de grens (allemaal achter elkaar); controle van groente, fruit e.d.; registratie met vingers en duimafdruk en het stempel in paspoort/visum duurt lang.


WE ZIJN IN DE UNITED STATES OF AMERIKA

11 mei Nu de USA in.
Wat een verschil hier………
Wat een land; wat een wegen ( 8 baans); wat een verkeer; wat een gebouwen; wat een RV’s (campers/bussen); en…
Wat een snelheid…………de cruisecontrole gaat op 100km p/u voor de volgende 300km. Dat schiet lekker op, we rijden in volle vaart via Tucson, richting San Diego naar Gila Blend, waar we op een TrailerPark zullen overnachten.
Hier staan ze dan …………….. the big Buses and Trailers, wat een dingen zijn dat!!! Ons busje is er een dinkey-toy bij.
Deze Trailerparken zie je overal langs de Interstates, het zijn een soort doorreis parken. Eigenlijk een groot Parkeerterrein, waar alle voorzieningen zijn, zoals een full hookup (d.w.z. elektrisch/ waterleiding en afvoer). Tevens is er een toiletgebouw, met warm en koud water, dat er keurig uitziet. Je kan er wassen in een wasmachine, ook met warm water, en er is een droger.
Gelijk valt het grote verschil op met Midden- en Zuid-Amerika.
Ik voel me hier opperbest! Effen weer van de luxe proeven.
De volgende routes zijn saai naar Los Angeles, via Lake Tamarisk. Hier proosten we samen met Kees en Mariëtte met hun afscheidsborrel “Champagne”, op de goede vriendschap! Wat zullen we die borreluurtjes straks missen

13 mei In Los Angeles staan we in de wijk Anaheim, weer op een TrailerPark, dit is vlak bij Disneyland.
’s Avonds hebben we met de groep een afscheidsdiner, waar we onze reisleider heel erg bedanken voor zijn prima begeleiding en de vele hulp.
Dit is het EINDE van onze GROEPSREIS!!!!  
Wij hebben het gehaald.

USA 2013

Na 8 maanden door Zuid en Midden Amerika te hebben gereisd zijn we op 13 mei 2013 in Los Angeles aangekomen.
We hebben tijdens onze reis veel, heel veel gezien en meegemaakt. Er waren een paar dieptepunten maar heel veel hoogtepunten.
Zo hadden we wat technische problemen onderweg. De uitlaat opgeblazen door het dichtslippen van de roetfilter, de waterpomp ging voor de zoveelste keer kapot en de afvoer van de vuilwatertank hebben verscheidene keren er af gereden door de slechte wegen.
Ons campertje had wat last van hoogteziekte en wij dus ook.
Tijdens onze excursie naar de zoutvlakten van Uyuni veel moeten overgeven en na de excursie naar de Galapagos eilanden een bacteriele infectie opgelopen.
Op wat diaree en een klein beetje hoofdpijn kunnen we terug kijken op een geslaagde reis.
Hoogtepunten zijn er te veel om op te noemen, maar de excursie naar de Galapagos staat toch met stip op nummer 1. Daarna volgen vele bezienswaardigheden die een gooi naar nummer 2 enz kunnen maken. De Iguazu watervallen, Machi Pichu (de verborgen stad van de Inca's), Peninsula Valdez met zijn vele walvissen, de gletsjer gebieden van Chili, Het Nationaal park Ibera in het noorden van Argentinie, de passen over de Andes (de paso de Jama en de Aqua Negro),  de zoutvlakten van Uyuni, de eerste keer dat we een reuzen Toekan zagen.
We kunnen zo nog einedeloos doorgaan, maar alles is terug te lezen en te zien in onze verslagen.
.
Ons verslag van onze reis door USA kunnen jullie straks volgen op USA 2013

 
E-mailen
Map