Nicaragua
7 april: Nicaragua
De grensovergang is erg druk bij Costa Rica UIT. Er staan wel 3 bussen, dus is het in de lange rij aansluiten. Bij Nicaragua hebben we een aantal kosten van Entrada, Verzekering, toeristenbelasting e.a., alles tesamen voor $46,-
bus onderweg
huizen onderweg
bus onderweg
We komen als eerste in San Jorge, waarvandaan een bootverbinding gaat naar het vulkaaneiland Ometepe, dat je kunt bezoeken.
We spreken weer af met Kees en Mariëtte, onze maatjes, om naar het vulkaan eiland te gaan. De anderen gaan niet. Isla Ometepe is een eiland, gelegen in het Meer van Nicaragua, dat bestaat uit 2 vulkanen, nl de Ak-tieve Vulkaan Concepcion (1610m) en de inactieve Vulkaan Maderas (1394m). De flora en de fauna is erg rijk en veelzijdig. Zo komen er brulapen en doodshoofdaapjes voor, maar ook de excentrieke Urraca vogel en groene papagaai. Het is weer vroeg opstaan, nl de wekker op 6.00u. Reizen is geen vakantie, maar……………………..soms “afzien”.
De bootreis is wat heen en weer geslinger. Voor de dames vooraf een pilletje, dus………dan lukt het wel! Op het eiland vinden we een taxi met chauffeur/gids Arie. Aardige knul, die ons tijdens de wandeling door “Chaco Verde”veel vertelt. We spotten in het bos vele apen met jongen, beige eekhoorntjes en we zien vele keren DE vogel, de blauw/witte Urraca .
diaserie Ometepe
Helaas moeten we met de boot van 12.30u, wordt 1.00u weer terug, omdat we verder naar Granada moeten rijden, waar de groep is. We wilden ook nog naar de Hotsprings, maar dat lukt niet meer v.w. de tijd. We moeten met een kleiner bootje terug over het woelige Meer.
Van San Jorge gaat het dus richting Granada, waar we langs een mooi Meer staan.
Granada , een koloniale parel, een glorieuze handelsstad, de oudste stad van Midden Amerika mag je niet missen. Dit gaan we de volgende dag bekijken.
We nemen dan een taxi (met K en M) naar Parque Central, waar vele koloniale juweeltjes langs het plein liggen, vooral de prachtige Kathedraal Nuestra Senora de la Asuncion is het symbool van de stad en valt gelijk op. Per versierde koets zijn de bezienswaardigheden te bewonderen, die we dan ook direkt aanhouden. Er zijn mooie straatjes met pastelgekleurde huisjes. We komen door de straat van de rijken met mooie huizen en we zien natuurlijke heel wat mindere huisjes. We komen langs Plaza’s en Kerken. Maar voor de rest valt het wat tegen. Na de koetstocht willen we wat gaan lopen door het stadje, maar………….dat duurt maar 1 straat ver, want het is me daar heet. (35°C)
Dus tijd voor het zoeken van een mooie tuinterras voor een heerlijk koel biertje.
’s Middags maken we een boottocht van een uur rond 15 eilandjes (totaal 350). Het is een leuke boottoer langs de kleine bewoonde eilandjes. Ook hier zie je het verschil, of ze door locals of door buitenlanders zijn bewoond (vw huizenbouw).
Boottocht langs 15 eilandjes
Wij blijven nog 1 nacht langer in Granada dan de groep, omdat we zo alles konden bekijken. Dit kan allemaal, dus is wel soepel geregeld.
De dagen zijn HEET, maar de nachten eveneens. Het is dus veel zweten geblazen en weinig slapen (je kan nagaan, dat we soms echt verlangen naar de koelte van ons Zeeuwse land).
Als we uit Granada vertrekken, rijden we eerst naar de Masaja Vulkaan.
Deze is zeer goed te benaderen, zelfs over een asfaltweg met parkeerplaats bij de krater.
Je kan zo de rokende krater inkijken. We lopen ook nog naar boven om in de krater van een oude vulkaan te kijken. Deze is helemaal begroeid, dus niet echt interessant. In de derde krater mogen we niet kijken, helaas.
De rest van de dag wordt gevuld met het rijden naar de volgende overnachtingsplaats, nl. Estelli.
De groep is naar een tabaksfabriek, waar wij te laat voor zijn, maar daar hebben we voor gekozen.
Het was wel interessant geweest, maar ja, soms moet je keuzes maken.
De overnachtingplaats ziet er mooi uit met een prachtige entree. Helaas besteden ze de minste aandacht aan de Bano’s (WC’s) Of daar ooit wel eens een spuit water doorgegaan is??? Het is een vieze, stoffige zooi. Erg jammer! We gebruiken deze alleen voor de grote boodschap, de rest gaat alles op ons eigen toilet
Op 11 april 2013 steken we de grens over naar Honduras
