De voorbereiding van onze reis door USA en Canada kan men lezen op:

                                                                     De Voorbereiding

Een keertje van begin tot einde, van oost naar west, dwars door het continent: de droom van heel wat reizigers. Een droomreis?

Hieronder routekaart 1  van onze reis door de USA van oost naar west.
We starten met onze camperreis in Baltimore bij Washington en gaan dan tot Las Vegas rijden om dan in noordelijke richting te trekken, richting Vancouver (Canada) zie  routekaart 2

Vandaag Maandag 21 april 2008   onze camper weggebracht naar Antwerpen voor verscheping naar Baltimore  (USA).

We moesten rond 08.30 bij de Expediteur zijn, dat was nagenoeg in het centrum van Antwerpen.
Daarna moesten we via de douane op kaai 869, dit is bij de Zandvlietsluis, onze camper afleveren.
We hadden hier een hele inspectie verwacht, maar ze zijn niet eens in de camper geweest en hebben alleen wat opgemeten.
Het hele gebeuren heeft niet meer dan 1 uur geduurd.  
Volgens het reisschema zou de camper a.s.woensdag 23 april met de Atlantic Concert worden verscheept, dit wordt echter vrijdag 25 april. De aankomst datum van 8 mei in Baltimore blijft gelukkig gelijk. De overtocht duurt ongeveer 12 dagen.
Op vrijdag om 06.00 uur is de Atlantic Concert, met laten we hopen onze camper aan boord, vertrokken uit Antwerpen.

Vaarwel Holland, we gaan naar de USA………………………..en wel naar New York.e besluiten om op donderdag 1 mei al te vertrekken, en wel met de trein naar het Best-Western Hotel bij de Luchthaven van Brussel.  

Vanaf daar worden we op vrijdag 2 mei ´s morgens om 6.00 u naar het vliegveld gebracht met de Shuttle. Als we op tijd bij de Gate zitten te wachten, komen we te weten, dat ons vliegtuig geannuleerd is. Gelukkig worden wij als passagiers onder gebracht onder verschillende vliegtuigen.Wij vertrekken nu pas om 10.50 u, dat is bijna 2 uur later. In Frankfurt kunnen we net ons vliegtuig naar NY nog halen, en komt zelfs onze bagage goed over. Dat is al een leuk begin. De controle viel echter mee, alleen in Brussel gecontroleerd. In NY verliep ook alles snel, wel moesten ze vinger- en duimafdrukken en een foto van ons hebben. We landen om 15.30 uur locale tijd op het vliegveld van Newark. We nemen de bus naar Manhattan, wat we na anderhalf uur bereikten (v.w. vrijdagavond drukte) De ligging van ons Hotel, Americana Inn, is subliem, midden in Manhattan. De beroemde straten als Broadway en Times Square liggen een paar straten verder.                                                            

                                                        Ook in Amerika gaan we op zoek naar de Big Five:

                                                                    

En deze hebben we sneller gevonden dan in Afrika. Sonja Bakker heeft hier nog veel te doen  

Je kunt in NY niet verdwalen, want er zijn rechte straten van noord naar zuid, nl de Avenues 1 t/m 12 en er zijn straten van west naar oost, nl Street 1 t/m ?? Wij zaten in 69 West Str. 38. Precies in het centrum en dus zeer levendig. Je moet zorgen voor oordoppen en eveneens dat je afgepeigerd bent, want dan kun je ook slapen. Bij ons lukte het aardig goed, dus elke dag afgepeigerd, ja.  

Zaterdag 3 mei:  

Vandaag NY lopend bekeken. We zijn door het Central Park gelopen en naar Rockefeller Square, waar we op de top of the Rock hebben gestaan, om NY van bovenaf te bezichtigen.

Het zicht was goed, want de zon kwam net door. Eveneens naar Madison Square met de grootste Arena en naar Macy ‘s, de grootste winkel ter wereld geweest. ’s Avonds naar Broadway. NY is een geweldige levendige stad, met ontzettend veel super lichtreclame borden.  

  We hebben een mobiel nummer voor de USA en Canada: 347-251-1622

Zondag 4 en maandag 5 mei

Het is prachtig weer en we besluiten om een 2 daagse ticket voor de "Hop on Hop off" bus te nemen. Hiermee kan je 4 verschillende Loops maken: de Downtown loop, de Upper loop, de Night loop en de Brooklyn loop. Je kan dan op elke plaats uitstappen, die je wilt. Je kan ook lekker blijven zitten, zodat je het verhaal van de gids kan aanhoren over de gebouwen en de geschiedenis van Amerika en over alle beroemdheden, die er wonen.Wij hebben de volgende plaatsen uitgebreid bezocht : Grand Zero, Vrijheidsbeeld, Times square. Aan het eind van de rit een biertje gedronken in het Rock Cafe. ’s Avonds de Night loop gedaan. 

                                                                       

De volgende dag de Upper loop richting Harlem gedaan en daarna naar China town. Van daaruit over de Brooklyn Bridge gelopen naar Brooklyn, waar we de Loop gedaan hebben. We hebben ook nog een stuk metro moeten doen, omdat de bus kapot ging.                                                                                
Dinsdag 6 mei:

We verlaten de blokkendozen stad en gaan vandaag met de trein naar Washington. We hadden 2 dagen van te voren al gereserveerd. Hoe vroeger je n.l. de treinreis reserveert hoe goedkoper het is. De treinreis duurde 3½ uur. In Washington nemen we de Metro naar Waterfront, waar ons hotel in de buurt is. Het is weer prachtig weer. Lekker zonnetje en een temp. van ongeveer 25 graden. Ons hotel, Chanel Inn, ligt op loopafstand van "The Mall", waar o.a het Witte Huis, Het Capitol en vele andere gebouwen en ook vele musea aan liggen. Na ons opgefrist te hebben maken we nog een wandeling naar The Mall.  

Woensdag 7 mei        

Om 07.30 uur het wekkertje gezet om vroeg op pad te gaan voor Sightseeing in Washington. Het is vandaag bloedheet. Eigenlijk te warm om een stad te bezichtigen. We doen zo veel mogelijk met de benenwagen en dat is goed te doen. Als we een grote afstand moeten overbruggen dan doen we dit met de metro, dat is ideaal. De belangrijkste gebouwen, monumenten en memorials hebben we bezichtigd, zoals Het Capitool, Het Witte Huis, (waar we trouwens weggestuurd werden  i.v.m. het bezoek van de Paus)       Washington monument, Lincoln en Roosevelt memorials en vele andere prachtige overheidsgebouwen. Washington is werkelijk niet te vergelijken met New York. Het is heel uitgestrekt met prachtige parken en heel veel overheidsgebouwen. Het was een prachtige, maar vermoeiende dag.                                                                                                                 

Donderdag 8 mei
Het is vandaag niet koud, maar bewolkt en er valt af en toe wat regen. We willen vandaag wat musea bezoeken, dus dat komt goed uit. Als eerste gaan we naar het Holocaust Memorial Museum. Mocht je het warm hebben, dan word je hier vanzelf koud van. Het is heel indrukwekkend en aangrijpend. Er staan zo'n 53 videomonitoren en 30 interactieve gedeelten met schokkend beelden van geweld, die zeer confronterend zijn. We zijn hier bijna 2 uur geweest. Hierna gaan we naar het National Air and Space Museum. Je ziet hier o.a de Apollo 11 waarmee de astronauten de vlucht naar de maan maakten en een werkend model van de spaceshuttle Columbia en het Skylab. Het is heel groots opgezet, wat trouwens alles in de USA is. Deze musea en de meeste musea in de USA zijn gratis. Na het musea bezoek gaan we naar Downtown, het centrum van Washington. We zijn toe aan een heerlijk bakje koffie, wat we bijna altijd bij Starbucks nemen. Na wat rond gewandeld te hebben, besluiten we om op tijd naar ons hotel te gaan, want morgen wordt een spannende dag. We moeten dan n.l. onze camper ophalen in Baltimore. Meer hierover in de volgende aflevering.

  Vrijdag 9 mei Washington - Baltimore - Hagerstown 

We moeten ons eerst melden bij de Customs (douane)  We komen daar om ongeveer 10.30 aan. Er was daar maar één douane beamte aanwezig, die alles af moest handelen, ook het container vervoer en die gingen dus allemaal voor. Eindelijk waren wij aan de buurt, na weer 25 stempels en nog wat handtekeningen moesten wij ons bij het afhaaldepot melden.                                                                

 Bureaucratie

We komen daar om 11.25 aan en krijgen nu te horen, dat we tot 13.00 uur moesten wachten want ze gingen lunchen. De camper hadden we gelukkig al zien staan en die zag er nog perfect uit. We mochten wel in onze camper en hebben de tijd nuttig besteed met het inpakken en om de aftimmering te verwijderen, die we gemaakt hadden tussen de cabine en de woonruimte. Het was opgehouden met zachtjes regenen, niet echt ideaal om een camper op te halen. Ook binnen in de camper was gelukkig alles nog perfect en er was niets kapot. Ze kwamen om 13.30 nog met een auto langs voor een laatste inspectie van de camper, maar ze zijn hun auto niet meer uit geweest. Het was nog gekker, ik moest in de regen naar hun toe komen om een handtekening te zetten dat alles goed en gecheckt was.

                                                                           

Eindelijk konden we met ons eigen campertje op pad. We zijn die dag niet ver meer gekomen ook vanwege het slechte weer. We overnachten op een KOA camping en vallen al vroeg moe en voldaan in slaap.  

Zaterdag 10 mei Hagerstown - Washington
We worden wakker van het tikken van de regen op het dak. We ontbijten in het restaurant van de camping en gaan daarna naar een verschrikkelijk groot warenhuis "Wall Mart"om inkopen te doen. We komen daar na een paar uur en een paar dollar lichter weer uit. Het weer is inmiddels opgeknapt en ook vandaag hebben we geen zin om ver en lang te rijden. Voor de geïnteresseerden: We staan op een camping in Washington, andere Washington dan Washington DC. Het is iets zuidelijker dan Pittsburg. 

Zondag 11 mei Washington - Indianapolis
We rijden vandaag zo'n 500 km naar het westen over de Interstate's. Het rijden in de USA is geen probleem. De bewegwijzering is prima en iedereen rijdt heel relaxed. Het zijn voornamelijk 4, 6, 8 en zelfs 10 banen (lanes). We zetten de cruise control, die we thuis nog hebben in laten bouwen, op 100 km per uur en tuffen heerlijk relaxed over de amerikaanse wegen. Alle wegen zijn hier aangeduid met Noord, Zuid, Oost of West. We moeten naar het westen, dus een weg naar West bv de I 70 west is altijd goed. 
Er is vandaag een probleem en dat is, dat het klote weer is. Het regent onophoudelijk en de temp. komt niet boven de 15 gr.
In Nederland zo te vernemen is het heel wat beter.  

Maandag 12 mei Indianapolis - St Louis
Je zal het niet geloven, maar toen we wakker werden, scheen het zonnetje en die is de hele dag ook niet meer weg geweest.
Het was zo gezegd een fantastisch mooie dag. In St Louis, wat in de Staat Missouri ligt en aan de Mississippi, zijn we op de "Gateway Arch"geweest. Het is een boog van 192 meter hoog en je gaat met een soort gondel door een van de bogen omhoog.
We hadden daar een prachtig uitzicht over de stad en het landschap.

Als we uit de Wal Mart komen, zien we dat onze keukenkraan drupt en het water loopt in de keukenkastjes.
Ik laat al het voorraad water wegstromen en gaan naar een caravan handel. Ik wordt daar verschrikkelijk goed geholpen en op advies plaats ik een afsluiter op de toevoerslang. We kunnen nu geen gebruik meer maken van de keukenkraan.
Na de reparatie gaan we 's middags via de Interstate en de Route 66 naar de Meramec Caves, waar we ook overnachten.
Het is inmiddels ook mooi weer geworden.                                                                

Woensdag 14 mei Meramec Caves - Branson (Missouri)
We hadden gisteren ook nog een GPS gekocht in de Wal Mart om de Route 66 beter te kunnen vinden. We zetten dat ding aan en rijden gelijk 100 km om. Ik heb hem nog net niet uit het raam geflikkerd.
We rijden hele stukken langs de route 66. Er wordt veel over geschreven, maar hij is soms moeilijk te volgen. We vinden het trouwens niet zo bijzonder, maar er zijn hele leuke stukken tussen met originele oude gebouwtjes.                                                                          
We overnachten in Branson en bezichtigen 's avonds het stadje, wat lijkt op Broadway in het klein.                                                                 

Donderdag 15 mei  Branson - El Reno (bij Oklahoma city)
Vannacht heel de nacht geregend. We rijden ook in de regen weg, maar in de loop van de dag knapt op. We rijden weer stukjes van de Route 66 en verder langs de Interstate 44. We bezoeken onderweg bij Foyil het Galloway park om de kunstwerken van Ed Galloway te bekijken (Totempalen)

Vrijdag 16 mei El Reno - Amarillo (Texas)
Ook weer een stukje Route 66 gereden om de brug met de 38 bogen te bewonderen en langs het spookstadje Foss.
In Clinton gaan we naar het Route 66 museum.
Het is nu behoorlijk warm aan het worden en de verwachtingen zijn, dat het nog warmer wordt.
We zijn net terug van het "Best Big Texan" een geweldig groot grill restaurant, waar we heerlijke steaks hebben gegeten.
Je krijgt daar een steak van 2 kg gratis, maar er is een voorwaarde. Je moet hem in een uur opeten.
We werden bij de camping in een limousine opgehaald en ook weer teruggebracht (service).    

Zaterdag en Zondag 17 en 18 mei
 Zaterdag van Amarillo naar  Santa Fe. Zondag zijn we in Santa Fe gebleven en de omgeving wat bekeken. Onderweg van Amarillo naar Santa Fe komen we langs de Cadilac Ranch. (zie foto)
Langs de Interstate's is er niet veel te zien. Het is licht heuvelachtig, je ziet hele grote dorre velden en het is woestijnachtig met grote ranches en af en toe ook nog een paar koeien. Dus al met al niet zo'n indrukwekkend landschap.
We rijden daarom ook bijna elke dag een behoorlijk stuk om zo vlug mogelijk in het westen, Arizona en Nevada te komen.
De Staat Texas, waar we een stuk doorheen gereden zijn, is bijna nog vlakker als Nederland, hoewel dat bijna onmogelijk is.  

We maken 's zondags in Santa Fe een rondritje langs Pueblo's, dat zijn kleine dorpjes nog in stijl van vroeger, toen de Idianen hier zaten. Vele Indianen wonen hier trouwens nog.
Het is nu behoorlijk warm met temperaturen van rond de 30 graden en meer. We hebben al heel wat Staten doorkruist en nu zijn we in New Mexico.
We zijn weer door een tijdzone gegaan en het tijdsverschil is nu 8 uur.
Het kan geen rustdag zijn zonder problemen. Al enige tijd trekt de motor niet meer zo goed.
Zeker met het optrekken, dat gaat moeizaam en er komen gigantische zwarte rookpluimen uit de uitlaat. Iedereen die achter ons rijdt zien we hun gasmasker opzetten. Voor de rest rijdt hij prima, maar het hoort niet zo te zijn. Op de camping staan we naast een amerikaans stel, hoe kan het ook anders, die ons super helpen. We drinken 's avonds samen een biertje en krijgen veel informatie van hun.
Morgen op naar de garage.  

Maandag 19 mei Santa Fe - Albuquerque 

In Santa Fe rijden we langs 4 garages, die ons allemaal niet kunnen helpen om de doodeenvoudige reden, dat ze de software niet uit kunnen lezen. Eindelijk komen we terecht bij een hele grote Ford Dealer, maar die kan ons pas laat in de middag helpen.We krijgen de info, dat er in Albuquergue een nog grotere Ford Dealer is.En we zijn nu ons verhaaltje aan het schrijven in die garage, omdat we moeten wachten. We zijn hier om 11.30 aangekomen en het is nu bijna 15.00 uur.Ze proberen Ford in Europa te bereiken, omdat ze hier andere diesels hebben dan in Europa en ze de software niet uit kunnen lezen. We hopen maar op een goede afloop.De problemen kunnen o.a. komen door de hoogte, waar we nu zitten of door de diesel. Ze verkopen hier diesel met een lager octaan gehalte

.We staan nu op een camping in de buurt van Albuquerque in het plaatsje Bernalillo. Aan aanspraak hebben we geen gebrek. We vallen niet alleen op door ons kenteken, maar ook door de grootte. We zijn een Dinky Toy tussen al dat grote geweld.

Alles rijdt hier bijna met 30 tot 35 voet bussen en caravans. Dan hebben ze ook allemaal van die slide outs en nog een auto er achter hangen, die net zo groot is als onze camper.

Allereerst willen wij iedereen bedanken voor de leuke reacties in de vorm van een mail of het schrijven in het Gastenboek.
We kregen van iemand  een mail waarin werd geschreven, dat wij alles zo realistisch opschrijven en er geen romantisch verhaal van maken, zoals altijd maar mooi weer en dat alles zo prachtig is.

Wij proberen de verhaaltjes in de website zo realistisch mogelijk over te laten komen, omdat deze website niet alleen bedoeld is voor de thuisblijvers en later als naslagwerk voor ons, maar ook voor diegenen die ook zo'n reis willen ondernemen.
Wij hebben heel veel gehad, in onze voorbereiding, aan andere reisverslagen. We hebben alles bij ons van omvormers, adapters, opladers op zonnecellen enz. maar juist hetgene waar we niet aangedacht hebben is, dat ze in Amerika diesel verkopen met een veel lager octaan gehalte en dat de nieuwe diesels hier ook niet uitgerust zijn met een EGR (Exhaust Gas Recirculation) systeem  Dit systeem zorgt voor schonere lucht en is computergestuurd. Het moet de uitstoot van stikstofoxide (Nox) zoveel mogelijk beperken.
We waren ook niet op de hoogte, dat de bandenmaat hier iets verschilt met de Europeese. Ze zijn iets breder en een ander profiel.
                                                                               Engine troubles       

Van Dinsdag 20 mei t/m Donderdag 22 mei   
Deze dagen brengen we veel door in de garage en op de camping. 
We wachten op een telefoontje van de garage. Ze hebben contact met Ford Europa  om de software te downloaden, die nodig is om de foutcode's uit te lezen.
Wij gaan dinsdags nog met een kabelbaan mee  in Albuquerque, de Sandis Peak op, volgens hen de langste van de wereld. We zitten ongeveer 15 min. in de gondel. Als iemand een langere weet, dit even melden. Het is hier snel de grootste, de langste en de hoogste, maar helaas. De hoogste toren van de wereld zijn ze ook al kwijt. 
                                                                                  

We moesten naar het kabelstation een behoorlijke klim maken. We komen amper in z'n eerste versnelling omhoog. We besluiten nu om geen meter meer met de auto te rijden.
Woensdag blijven we dus op de camping, dat is geen straf want het is heerlijk weer. We bellen zelf eind van de middag de garage en het blijkt, dat ze de software hebben ontvangen. We maken een afspraak voor 08.00 uur de volgende morgen.  

Als we donderdag morgen er naar toe rijden, krijgen we notabene midden op een brug een lekke band. Ik heb geen enkele kans om hem hier te repareren. We staan naast een betonnen afscheiding en op een drukke vierbaansweg.

Wie schreef er ook weer in de mail , dat ze ons niet veel pech meer toewenste, hooguit een lekke band. Bedankt hoor!
De Road Service gebeld, deze arriveerde na ongeveer een kwartier. We zijn nu naar de garage gesleept.

Daar komen we  rond 09.00 uur aan. Ze kunnen eindelijk de foutcode's uitlezen, maar nog niet analyseren. Ik heb toen Ford Joosse gebeld en die gaan 's avonds nog voor mij naar de garage om te kijken,wat die foutcode's inhouden. We bedanken Ford Joosse Vlissingen dan ook heel erg hartelijk. Wat een service.

In het kort komt het hier op neer, dat ze aan de hand van de foutcode's het ERG systeem hebben geblokkeerd. We maken 's middags een testrit en hij rijdt weer als vanouds. We krijgen nog 12 flessen met vloesitof mee, om bij elke tankbeurt wat bij te voegen, om het octaan gehalte wat te verhogen.
We rijden eind van de middag nog naar de plaats Gallup. De auto rijdt weer perfect.

We komen van het ene extreme in het andere. Onderweg begint de temp. zo te zakken, (ja we hebben een buiten/binen temp.), dat op een gegeven moment het niet meer dan 2 graden is. Het begint zelfs te sneeuwen. Om ons heen ziet alles wit en we zitten hier notabene bijna in Arizona.
We kunnen in Gallup niet gelijk de camping vinden en ik vraag het aan een politieagent. Onder politie escorte worden we naar de camping gebracht. Dit was toch nog zo'n 6 km. verder.

                                                                                                      

Zaterdag 24 mei

Zondag 25 mei Seligman - Las Vegas

We zetten onze reis voort en nu naar Las Vegas, waar ik nu heerlijk buiten in de schaduw naast ons campertje de Website zit bij te werken. We staan hier op een camping, bijna op de Strip (Las Vegas Boulevard). We blijven hier 2 nachten.
Het is zo rond de 30 graden, maar met een windje er bij goed uit te houden. Wilma is aan het wassen en de camper van binnen een goede beurt aan het geven.
Een 50 tot 60 km. voor Las Vegas ligt de Hoover Dam. Dit bouwkundig meesterwerk levert het woestijngebied een betrouwbare watertoevoer op en voorziet Nevada, Arizona en Californie van goedkope elektriciteit. Het is een toeristische attractie en we gaan onder begeleiding een kijkje nemen onderaan de dam.
Vanaf het bezoekerscentrum is het uitzicht op de dam spectaculair te noemen.
Na een paar uur gaat het verder naar............. jawel, Las Vegas.
We zitten zowat langs de Strip, die we gisteravond al verkend hebben. Wat je hier ziet grenst aan het ongelooflijke. Niet alleen de vele Casino's , maar ook het entertainment en de prachtige, onder architectuur gebouwde hotels. Alles is hier nagebouwd. Je ziet o.a de Eifeltoren, Arc de Triumph, Venetie, het Vrijheidsbeeld en ga zo maar door.''s Avonds is het één grote lichtshow. We gaan straks weer de stad in en gaan de gemaakte kosten in één van de zeer vele casino's proberen terug te verdienen.

Alle Hotels hebben super de luxe Lobby's, ontzettend grote Casino's, die allemaal druk bezet zijn. Helaas heeft Sjaak in die 2 dagen geen gelegenheid gehad om te gaan gokken, want we hadden tijd tekort, dus niks bijverdiend.
Dan waren er ook nog allerlei shows te zien, zoals een fonteinenshow op muziek, een show tussen 2 piratenboten, die zelfs in brand vlogen, enz. enz.
We hebben er van genoten, we hebben nog nooit zoiets gezien, dat moet je zelf mee gemaakt hebben. Het is echt ongelooflijk, wat je hier ziet.
De Hotels zijn zo super groot, dat we er een paar keer in verdwaald zijn. En ik verloor een klein deel van mijn foto's, omdat ik per ongeluk niet 1 foto wiste, maar allemaal. Stom, stom, stom, maar kan jullie toch nog heel wat laten zien en we hebben ook de film nog, gelukkig.
                                 

Woensdag: Bryce Canyon National Park. Dit vind ik wel het mooiste Park, wat ik gezien heb. De kleurige rotsformaties (hoodoos), kenmerkt dit Park. 

We rijden hier de toeristische route van zo'n 30 km langs de rand van  de Canyon. Hoogtepunten zijn enorme velden met allerlei gekleurde spitsen.
We hebben er de Navaja Loop gedaan, waardoor je van de rand de Canyon ingaat. Pittig en steil, maar super mooi.

                                                        

Donderdag: Capitol Reef. Dit Park heeft een 160 km lange kleurrijke rotswand. Ook hier kunnen we een fraaie route rijden, met op het eind een stuk onverharde weg, die heel mooi was. Ook daar weer een flinke wandeling gedaan. We zijn weer helemaal in ons element.

                                                                   
Vrijdag:  Arches National Park. Dit Park heeft het grootste aantal natuurlijke bogen, waarvan we er verschillende hebben kunnen waarnemen tijdens onze wandelingen, zoals de bogen / windows North en South, Delicate Arch, (wat tevens het symbool is van de staat Utah en ook op kentekenplaten te zien is), en in Devil's Garden de Landscape Arch (een boog van meer dan 91 m. lang). Het is weer een prachtpark van merendeels rood gesteente.
We hebben van al die Parken genoten, het is zo'n geweldig mooie natuur! Het weer was ook prima, een helblauwe lucht elke dag, zo rond de 30gr.
We sliepen op Campings midden in het Park, waar geen water en elektriciteit aanwezig is, alleen maar een WC.
Met de Camper hebben we ook niet meer nodig, want de verlichting gaat op de accu en water zit in de tank.
Alleen een douche zou wel lekker zijn, dat wordt dus nu een handbeurt of een kattewasje. Ook dat is geen probleem af en toe.
Ondanks de hitte, is het 's nachts lekker koel, dus geen probleem met het slapen.

Zaterdag 31 mei: de Arches - Provo, zo'n 75 km van Salt Lake City  

Dit uitgekozen, omdat het aan het Utah Lake  ligt en na al die Parken om ff te relaxen.
Het is een prachtig Meer met rondom bergen, waarvan de toppen nog bedekt zijn met sneeuw.
Sjaak is 's avonds nog op beverjacht geweest . Hij heeft er een zwemmend gezien en is zelf opgevreten door de muggen.
                                                                                              

Zondag 1 juni: Provo - Salt Lake City
We zijn naar de Koa camping gegaan, omdat deze het dichtst bij Downtown ligt.
We waren er al rond 10.00uur dus koffietijd
Salt Lake City is bekend als de spirituele basis van de mormoonse kerk, die zijn hoofdkwartier in de Temple Square heeft.
Hier staan de zes torens van de mormoonse tempel, waar je als toerist niet in mag
Het is een ommuurd gebied met prachtige gebouwen en tuinen, die allemaal gratis te bezichtigen zijn.
Je krijgt er een rondleiding , als het mogelijk is in je eigen taal. Helaas was er geen hollandse broeder of zuster, dus hebben we in het duits mormoonse les gehad.
We hebben ook geluisterd naar een orgelconcert van een half uur in de Tabernacle, waarvan de aucoustiek geweldig was.
  

                                                                             
Maandag 2 juni Salt Lake City - Teton NP
Na het geestelijk voer gaan we nu naar het Teton Natonal Park.
De Grand Teton zijn de jongste pieken van de Rockies, maar behoren tot de scherpste en indrukwekkendste bergen ter wereld. Men heeft vele kilometers wandelpaden, die naar talloze gletsjers en meren leiden.. 

                                                        
We nemen geen Interstate, maar rijden langs een scenic route. Deze hadden we niet zonder GPS gevonden. De GPS en ons mobieltje zijn de laatste tijd belangrijke hulpmiddelen. Het is een prachtige weg dwars door de bergen (skigebieden) en we worden bovenop de bergen getrakteerd op een behoorlijke laag sneeuw. Oostenrijk is er niets bij. We komen door plaatsjes met namen zoals, Paris, Monpellier en Genova.

Niet ver van het Grand Teton park ligt Jackson. Een plaats, die de sfeer van het wilde westen heeft behouden. We drinken een biertje in de Cowboy club. Je zit daar aan de bar op echte paardenzadels. We rijden een tiental km. verder en overnachten in Signal Mountain in het Grand Teton NP. We staan midden in het bos en er staat overal Be Aware for Bears. We mogen absoluut niets buiten de camper bewaren of zetten en als je met een tentje bent moet alles in een afgesloten kist bewaard worden. Je begrijpt het wel, wij komen 's avonds de camper niet meer uit.

                                                                       

Dinsdag 3 juni Grand Teton
We blijven deze dag in het park, maar kamperen wel op een andere plaats. We staan nu in Colter Bay, ook midden in het bos met dezelfde restricties, oppassen voor beren. We doen 's morgens een leuke wandeling in de hoop een beer te zien, maar helaas geen beer, maar  alleen een mooie roofvogel wat ganzen en nog wat ander klein spul. 's Middags gaan we met de auto, op zoek naar "Wild"
En het is ons gelukt. We zien Bizons, Moose, Elanden en zelfs een Vos. Als we 's avonds op de camping staan zien we ook nog een Vos langs de camper lopen.

Het weer met Weerman Sjaak
Na de zeer warme dagen van de afgelopen week is het de laatste twee dagen wat afgekoeld. Hadden we eerst temperaturen van meer dan 30 graden nu komt het kwik niet meer boven de 20. Af en toe halen we de 15 niet eens en als we wat hoger in de bergen zitten halen we de tien graden niet eens.
Gisternacht viel er zelfs nog zo'n 2 mm regen. Voor morgen zijn de vooruitzichten: half bewolkt met 50 % kans op neerslag.   

Woensdag 4 juni Grand Teton - Yellowstone NP   
Dit wilde wonderland is het oudste nationale park in Amerika. Het middelpunt is een vulkanisch plateau, waar 10.000 hete bronnen en geisers liggen.
Naast het geothermische spektakel zijn er in het park dichte bossen, hoge toppen en diepe rivierkloven.
Van Grand Teton naar Yellowstone nationaal park is maar zo'n 30 km rijden. 
                                                                                               

ingesneeuwd !!!!!!

Dan opeens trekt de lucht helemaal grijs dicht en begint het eerst te hagelen en dan te sneeuwen. We willen na het bezoek aan de Watervallen, richting Noorden rijden, maar helaas "Road Closed" (de weg afgesloten) v.w. de sneeuw. Het houdt niet meer op met sneeuwen. We gaan naar het Visitors Centrum om te vragen hoe en wat?
En wat denk je??? De andere weg, waar we nog langs zouden kunnen, is gesperd v.w. ongelukken en later mag je er alleen nog door met 4WD of met sneeuwkettingen. Helaas zijn we die vergeten in te pakken. We sneeuwen dus volkomen in. We gaan dus maar de Camping opzoeken, om daar te overnachten. 
Het is nu 21.00u. Het heeft constant gesneeuwd,  af en toe stopt het even tussendoor. We zijn dus weer op wintersport en dat op 6 juni. We maken wat extremen mee deze reis. Wat een prachtig sneeuwlandschap! Menig wintersporter zou er jaloers op zijn!!!     

We staan vroeg op en gaan gelijk informeren of we weg kunnen, dat is inderdaad het geval. De oostelijke route naar de noorduitgang is nog gesperd, maar we kunnen wel via de westelijke route naar de noorduitgang. Onderweg zien we de eerste beer, een grizzly. Hij is te ver weg om hem te filmen of te fotograferen, maar met de verrekijker is hij heel duidelijk te zien. Het is een enorm beest. Ze  zijn groter dan de zwarte beer en kunnen wel 450 kg wegen. Als ze rechtop staan kunnen ze een hoogte van 3 meter bereiken. We zien verderop ook nog een coyote met twee puppies Ze zeggen ook wel eens prairiewolf.
Ze zijn maar een paar meter van ons verwijderd en we kunnen ze zodoende goed filmen en fotograferen.
Ook bezichtigen we nog de prachtige Mammoth Hotsprings Terraces. We maken er een hele wandeling en zien de prachtigste kleuren van de verschillende terrassen
Eind van de middag verlaten we Yellowstonepark en gaan richting Butte, waar we eind van de middag aankomen.
Onderweg naar Butte stijgt de temperatuur weer naar normale waarden. ( 15 tot 18 gr.)
                                                                                    

Zondag 8 juni Butte - Spokane

Als we wakker worden is het grauw en grijs en niet meer dan zo'n 8 graden. We rijden bijna de hele dag door de Staat Montana. Na een paar uur rijden knapt het weer op en stijgt het kwik weer boven de 20 graden. We rijden door een mooi heuvelachtig en bergachtig landschap en moeten zo'n drie of vier passen over.
In Spokane zoeken we een plaatsje langs de, hoe kan het ook anders, Spokane rivier. We hebben een prachtige avond en maken 's avonds een kampvuur. Wat kan het leven toch mooi zijn, als je zo met je eigen vrouw, onder het genot van een drankje bij een kampvuurtje zit te genieten.
In Spokane hebben we ook nog in de Wal Mart onze voorraden aangevuld. Wilma heeft ook nog  2 Levi's spijkerbroeken gekocht voor samen 40 dollar (26 euro)Deze winkels zijn dag en nacht open en in sommigen zou je bijna verdwalen.
We komen er hier achter dat de tijd weer een uur terug is gegaan en dat het tijdverschil met Nederland nu 9 uur bedraagt.  

Maandag 9 juni  Spokane - Ellensburg
We rijden nu door de Staat Washington. Dit is de noordwestelijkste Staat van Amerika en tevens de laatste Staat waar we doorheen rijden.
De route naar Ellensburg is vrij saai. We komen hier tegen de middag aan en gebruiken de middag om de camper eens grondig schoon te maken, te wassen en alles te controleren, zoals olie, bandenspanning enz.
Vanaf morgen gaan we verder naar het noordwesten, n.l naar het North Cascades NP, waar we de laatste week verstoken zullen zijn van mobiel- en internet- ontvangst. Dit is tevens onze laatste week in Amerika, want 15 juni willen we in Vancouver (Canada) aankomen.

Woensdag en Donderdag 11 en 12  juni
Het is mooi weer als we wegrijden en dat blijft het gelukkig de komende dagen.
We rijden nu de schilderachtige North Cascades Highway. Het is de noordelijkste bergpasroute in Washington. Hij is ongeveer 215 km lang. We rijden over bergpassen met besneeuwde toppen door beboste valleien en zien vele klaterende watervallen. 

We rijden heel lang langs de Skagit river en hebben onderweg een prachtig overzicht van Ross Lake.
We overnachten in Winthrop op een State Park, wat we de laatste dagen steeds doen. Het zijn meestal prachtig gelegen parken, maar met weinig comfort. Er is meestal alleen een WC en douche. In sommige parken is het soms mogelijk om elektrisch aan te sluiten. Winthrop zelf is een plaatsje in Western stijl en was vroeger een mijnwerkers dorp. Een heel leuk plaatsje.

Donderdags gaan we op het gemakje verder langs de North Cascades Highway. We maken onderweg wat kleine wandelingen naar watervalletjes en door bossen. We rijden over de Washington bergpas en zien weer veel sneeuw op de bergpas. Het is prachtig weer en komen eind van de middag in Burlington bij Mount Vernon aan. We staan weer op een Nationaal State Park, genaamd Bay View en we hebben dan ook eindelijk zicht op de zee, al is het dan maar een baai.
Nog maar een kleine 60 km en dan zit ons Amerika avontuur er op. We blijven morgen echter hier nog in de buurt om op zaterdag 14 juni naar Vancouver te rijden.
Het is de bedoeling om morgen naar Bellingham te rijden, dat is hier 30km vandaan om nog een keer van de lage dollar koers te profiteren.

Vrijdag 13 juni
Deze dag gebruiken we dus voor het shoppen. Een laatste keer in de Wal Mart en we gaan winkelen in een hele grote Mall (overdekt winkelcentrum) in Bellingham.
De laatste USA dollars worden uitgegeven en dan gaan we naar een camping noord van Bellingham, Birch Bay met zicht op de Bay. Mooi man!!

Spreuk van de maand:
"Getting without giving is to miss the best part of living"

Zaterdag 14 juni
Het zal niet waar zijn!
Na een maand met de Garmin GPS gereden te hebben, ontdekken we, dat de Map van Canada er niet in staat.
Wat nu gedaan ?
Vanmorgen dus eerst maar langs de Wal Mart om te proberen de oude GPS voor een nieuwe in te ruilen.
En wat denk je.................... het lukt nog ook en zelfs nog 20 dollar goedkoper. We hebben nu de welbekende TOM TOM.
Met onze nieuwe gids rijden we naar de grens met Canada, waar we zonder problemen over kunnen.
Om 13.00 uur komen we in Vancouver aan.
Was het 's morgens nog bewolkt en ietwat aan de frisse kant vanmiddag een heerlijk zonnetje, maar nog geen kortebroeken weer.  

Zoals jullie hebben kunnen lezen ging dat niet altijd zonder problemen, maar na ongeveer 9000 km. gereden te hebben zijn we toch nog goed in Canada aangekomen.
We hebben ondanks alle extremen, zoals het weer, motor pech, lekke band, lekkage aan de kraan en nog wat kleine dingen alles volgens onze planning kunnen zien en doen.  

Amerika

We hadden in eerste instantie wat antipathie tegen Amerika. Het was in ieder geval niet onze favoriete bestemming.
We kunnen nu echter zeggen, dat alles zeer meegevallen is.  

De wegen en de bewegwijzering, ook naar alle parken en bezienswaardigheden, zijn goed.
Het is een lust om er te rijden. Ze rijden heel gedisciplineerd en je ziet geen agressief rijgedrag.
Nadeel op de snelwegen was, dat er bijna nooit rest areas (parkeerplaatsen) waren.
Men moest voor koffie of lunch altijd de snelweg verlaten om naar een Foodcentre of benzinestation rijden.

De mensen zijn heel vriendelijk en hulpvaardig.

Bezienswaardigheden en musea waren dikwijls gratis.

We waren met ons Nederlands kenteken zelf een bezienswaardigheid op de weg en in de parken. We werden overal aangesproken, er werd gezwaaid en de camper met of zonder ons moest op de foto.

Kampeerterreinen waren niet overal geweldig, zeker de veel geroemde KOA campings vielen behoorlijk tegen. (prijs kwaliteit)
Je hebt op geen camping keuken faciliteiten.

Gratis kamperen kun je bij de superketens van Wal Mart, Flying J benzinestations en o.a bij kerken. Ook in alle Nationale State Parken kun je goed en goedkoop kamperen.

Openbare toiletten zijn overal aanwezig en zijn vrij toegankelijk.

De koers van de euro was tijdens deze reis heel gunstig t.o.v. de dollar, zodat het voor ons heel aantrekkelijk was om Amerika te bezoeken.
De prijs van diesel was voor Amerikaanse begrippen behoorlijk hoog, echter de helft nog maar van wat het in Nederland kost. 
De prijzen in de supermarkt waren beduidend lager als bij ons. Zeker elektronica en kleding waren goedkoop.

                                                                                             Wij zijn in Canada