USA 2013
USA 2013 is een verlengstuk van onze reis door Zuid en Midden Amerika en dit is ook de reden dat we via Mexico de USA binnenkomen
Route kaart van Mexico tot Houston
Via Santa Ana komen we bij de grens met de VS.
Er is bij Mexico-uit zoveel verwarring, dat het 2 uur in beslag neemt, om een uit-stempel te pakken te krijgen.
GRENSOVERGANG NOGALES van
MEXICO ----------NAAR--------------VS
USA-in verloopt soepel, vriendelijk, maar het duurt……….en duurt…………en duurt. In totaal 3uur!
Vooral de opstelling bij de grens (allemaal achter elkaar); controle van groente, fruit e.d.; registratie met vingers en duimafdruk en het stempel in paspoort/visum duurt lang.
WE ZIJN IN DE UNITED STATES OF AMERIKA
11 mei Nu de USA in.
Wat een verschil hier………
Wat een land; wat een wegen ( 8 baans); wat een verkeer; wat een gebouwen; wat een RV’s (campers/bussen); en…
Wat een snelheid…………de cruisecontrole gaat op 100km p/u voor de volgende 300km. Dat schiet lekker op, we rijden in volle vaart via Tucson, richting San Diego naar Gila Blend, waar we op een TrailerPark zullen overnachten.
Hier staan ze dan …………….. the big Buses and Trailers, wat een dingen zijn dat!!! Ons busje is er een dinkey-toy bij.
Deze Trailerparken zie je overal langs de Interstates, het zijn een soort doorreis parken. Eigenlijk een groot Parkeerterrein, waar alle voorzieningen zijn, zoals een full hookup (d.w.z. elektrisch/ waterleiding en afvoer). Tevens is er een toiletgebouw, met warm en koud water, dat er keurig uitziet. Je kan er wassen in een wasmachine, ook met warm water, en er is een droger.
Gelijk valt het grote verschil op met Midden- en Zuid-Amerika.
Ik voel me hier opperbest! Effen weer van de luxe proeven.
De volgende routes zijn saai naar Los Angeles, via Lake Tamarisk. Hier proosten we samen met Kees en Mariëtte met hun afscheidsborrel “Champagne”, op de goede vriendschap! Wat zullen we die borreluurtjes straks missen.
13 mei In Los Angeles staan we in de wijk Anaheim, weer op een TrailerPark,dit is vlak bij Disneyland.
’s Avonds hebben we met de groep een afscheidsdiner, waar we onze reisleider heel erg bedanken voor zijn prima begeleiding en de vele hulp
Fotoserie Disneyland
14 mei: naar Disneyland in Los Angeles.
We zitten hier in Anaheim maar enkele kilometers van Disneyland vandaan.
We nemen de shuttel rond 9.00u, want 10.00u gaat het Park open. Als we er aankomen, lopen er al duizenden mensen. Kaartjes kosten $ 87,- - $ 2,- (seniors)= $ 85,- p.p., dus een aardige korting.
We mogen de Mainstreet al in en kijken daar wat rond. Om 10.00u komt het sein: Park open en ieder gaat zijns weegs. Wat valt er allemaal te bekijken en te doen.
Hier een kleine impressie, kort en krachtig: Je kan naar Fantasyland, naar Tomorrwland, naar Mickeys Toontown, naar New Orleansquare en Critten Country Adventureland.
Aangezien ik niet zo’n pretparkmens ben en niet in alles ga wat snel, rond of over de kop gaat, verdwijnt Sjaak enkele keren alleen om daar juist wel van te genieten.
Gelukkig zijn er ook rustig varende bootjes, die door piratenland varen en door Small World, enz.
Small World is wel een hoogtepunt, waar van allerlei landen iets getoond wordt. Het is allemaal zo prachtig, vrolijk en kleurrijk gemaakt m.b.v. poppen in klederdracht en muziekgroepen uit het land.
Echt prachtig! Zo doen we gelukkig ook heel veel dingen samen. We zitten ook in een Space Shuttel, die door de ruimte gaat en waar je zelf alles mee beleeft d.m.v. een 3-D film.
Fotoserie Disneyland 2
Fotoserie Disneyland 3
Fotoserie Disneyland parade
Omdat ik dat wel leuk vond, dacht ik dat ook Space Mountain wel kon. Maar helaas……Wat had ik daar spijt van, dat ik daar ben ingestapt. Alles in het donker, je wordt afgeschoten in de ruimte, vliegt alle kanten op in een reuze vaart. Je wordt alle kanten op geslingerd en ziet niks. Ik heb gegild, mijn hoofd omlaag gedaan en ogen dicht. Wat was ik blij, dat ik eruit was! Ik had echt wel een half uur nodig om bij te komen. Dit nooit meer!
Om 19.00u is de parade en dat is weer genieten van de praalwagens, de muziek, de dansers enz.
Diaserie Disneyland
Van 15-27 mei rijden we de Californische Kust langs van Los Angeles tot San Francisco. Deze route gaat het merendeel over de Hwy 1, met prachtige uitzichten van de ruwe kust. Het is de moeite waard! We rijden hem met 7 overnachtingen:
1e overnachting is bij Malibu Beach, waar we een prachtig uitzicht hebben, omdat het Trailerpark boven de Pacific ligt. We staan hier 2 nachten en regelen in die dagen de verscheping terug naar Nederland vanuit Baltimore en tevens onze tickets voor de terugreis naar huis.
Onze terugkomst is dus gepland, het einde is in zicht, we komen eraan……
En of we daar ZIN in hebben?
Aan de ene kant wel, want we verlangen er nu toch wel naar om de kinderen te zien en te knuffelen.
Ook de familie en kennissen willen we graag weer eens zien en spreken, maar……….
Fotoserie Californische kust
Aan de andere kant niet, want er is geen mooier leven dan een trekkend leven. Het is zo genieten om elke keer weer een stukje van deze prachtige wereld te mogen zien. Wat kun je nog meer wensen?
We vinden het allebei geweldig om op onze manier de wereld rond te reizen en zo te proeven van de prachtige stukjes van “moeder natuur” op deze aardbol. Geweldig, toch?
2e overnachting bij Lake Casitas, een groot recreatie gebied met een Meer en campings.
Je kunt hier heerlijk wandelen. We zijn hier naar uitgeweken, omdat de Campings langs de kust schreeuwend duur zijn ($50,- tot $75,- of meer), dus is het een beetje opletten, waar je gaat staan.
Fotoserie Californische kust
3e overnachting is in Oceano, na eerst een kijkje te hebben genomen in het toeristische Santa Barbara. De Camping “Pacific Dunes Resort en Park” doet zijn naam eer aan. Wat een geweldige golvende duinen zijn daar om te beklimmen. Je komt niet eens bij de zee, zo breed zijn ze, maar wel geweldig mooi om door te lopen.
De zee bekijken we de volgende dag met de camper in Pismo Beach, waar een groot strand is.
Het is nog steeds prachtig weer, maar er staat een frisse, soms zelfs koude wind.
4e overnachting is in Morro Bay, een vissersplaatsje. We staan hier op een Trailerpark midden in een straat. Het plaatsje is bekend om zijn “Rock”(rots) in zee en zijn zeehonden. Het is een gezellige plaats met veel eettentjes. Als we naar het strandje onder de rots rijden, zien we nieuwe beesten, nl. zeeotters. Een prachtig gezicht! De meesten liggen op hun rug, zwemmen, eten of slapen. Sommigen zien we slapend onder een deken van zeewier, dat tevens hun voedsel is.
We bellen via skype naar San Francisco om een Trailerpark voor 3 dagen te regelen. Dit is wel nodig, want het is een lang vrij weekend i.v.m. Memorial Day.
5e overnachting is ten zuiden van Big Sur in het Pfeifer State Park, waar we een trail lopen.
Elke dag worden er weer heel wat kiekjes gemaakt van de prachtige kustweg.
Tijdens deze rit liggen er bij San Simeon vele zeeolifanten op het strand. In deze tijd doen ze niet zoveel, want zijn in de rui.
6e overnachting is voor Santa Cruz in Aptos, waar we op het Seacliff Trailerpark staan, weer niet ver van een mooi strand, maar helaas vandaag geen strand, maar aan de was.
fotoserie Californische Kust
7e overnachting is tevens de eindbestemming, nl. San Francisco.
De Kustweg is werkelijk prachtig met aan de ene kant mooie uitzichten over de Pacific en aan de andere kant heuvelachtig landschap met vele bochten.
We rijden langs de vuurtoren bij Pigeon Point en lunchen in de camper bij het strand van Half Moon Bay. Daarna is het “UP to San Francisco”!
27 km voor ons einddoel hebben we voor de eerste keer een langzaam rijdende file.
Onze route gaat over de Golden Gate Bridge, waar we aan de andere kant van de brug bij een Vista punt stoppen.
Wat een geweldig uitzicht hebben we hier op de G G Bridge, de Skyline van S F en op het eiland Alcatraz. Daarna rijden we naar ons Golden Gate Trailer Park, waar we geboekt hebben.
Helaas…………..we komen niet voor op de lijst en het Park is vol.
De eigenaar (76 jaar) heeft een klein foutje gemaakt en is ons vergeten te noteren. (dat kan en mag op die leeftijd). We schrikken ons rot, want er is dit weekend echt niks meer vrij.
Gelukkig heeft hij toch nog een plekje en hij verontschuldigt zich en geeft ons van de 3 nachten er 1 cadeau. Dat vinden wij helemaal niet erg, hoor! Aardige man, toch?
Van hier uit gaan we de twee volgende dagen San Francisco bezoeken.
San Francisco
Dag 1: met de boot (20 min. lopen vanaf de camping), die er 45 minuten over vaart. We komen dan ook in de buurt van Alcatraz (vroegere gevangenis). Deze dag lopen we de Pieren-tocht. Geweldig!
Uitzicht op zee en lopen maar. Bij Pier 39 eten we wat. Er zijn hier genoeg tentjes en winkeltjes, waar je van alles kan krijgen. Daarna richting Fishermans Warf, waar ook vele eetgelegenheden zijn. Hier staan we 1uur lang in de rij voor de kabelbaan, een trammetje, dat de stad in gaat. San Francisco is op een heuvel gebouwd, dus de trammetjes zijn heel bekend. Ook leuk om mee te gaan. Het gaat echt op en neer. We stappen uit bij Union Square, waar we rond kijken. Lopen daarna weer een stuk omhoog naar China Town. Een mooie wijk met vele Chinese gebouwen en winkeltjes.
Daarna lopen we weer terug richting Pieren, waar onze Ferry om 19.25u vertrekt.
We komen rond 20.30u moe en voldaan bij ons Campertje aan.
diaserie San Francisco 1
Dag 2: met de bus, via de Golden Gate Bridge naar de stad. We stappen uit bij de City Hal, een prachtig gebouw, maar geen prachtige buurt. We komen in de Mc Alisterstreet, een zwarte wijk en vele stufkikkers. We drinken er koffie en “genieten”van de gestoorden, die hier voorbij lopen, zingen, lachen. Niet te filmen, wat een lui! We lopen tot Aloma Square omhoog, waar vandaan je weer een prachtig uitzicht hebt
diaserie San Francisco 2 met o.a botanische tuin
Moe van het omhoog lopen, pakken we de Shuttle naar het Golden Gate Park, waar we de rest van de dag rond kijken. Het is zo groot en er is zoveel te zien, zoals een Flower Conservatory, een Japanse tuin, Botanische tuin enz. We rijden er verschillende keren met de gratis shuttle mee, die ons van de ene plek naar de andere kant brengt. Op het eind van het park, aan de pacific zijn er zelfs twee Hollandse molen te zien. Na een heerlijk biertje in het Beach restaurant gaan we weer bussen en huiswaarts. Wat een prachtige dag was het, super!
Van 27 -31 mei Yosemite Park:
Van het drukke San Francisco rijden we over de dubbeldeksbrug “Richmond Bridge” naar het rustige Yosemite Park, alhoewel …………….
Yosemite Park is een Park, waar de beren nog vrij rondlopen, dus oppassen geblazen.
Als we eraan komen, blijken alle campings 4 dagen lang vol te zijn. We moeten naar een camping 10 km buiten het Park. Hier staan we twee nachten.
We krijgen het voor elkaar om ook 2 nachten bij de Valley op een camping te staan door er zelf naar toe te rijden en te informeren. Het Park mag je niet langer dan 7 dagen bezoeken, dus bij de campings is er ook altijd doorstroming.
diaserie Yosemite 1
Sequoias bomen
Omdat we toch 2 dagen in de Valley komen, besluiten we deze dag naar de Mariposa Grove te rijden, een rit van zo’n 80 km. Ja, je leest het goed, het is niet zomaar een Parkje. Bij de Mariposa Grove kun je de grote Sequoias bomen bekijken via een trail.
Wat een knapen zijn dat, daar ben je zelf maar een klein knaapje bij. We zien er de grootste boom, de “Giant” en ook een, waar je onderdoor kunt lopen, de “Tunnel”. Het is een prachtig bos om door te lopen. Helaas de km ’s tikken aan en onderweg op deze rit zijn niet veel uitkijkpunten, maar wel veel bochten.
De volgende dag gaan we dus in de Valley kamperen, waar prachtige plaatsen zijn om te wandelen.
Onderweg kun je weer op vele plaatsen een stop maken om even rond te kijken en te genieten van de mooie plekjes en uitzichten.
In de Valley kun je gebruik maken van de gratis shuttle, die daar rond rijdt.
We lopen de Mirror Lake en de Sentinentel Lake trail in die dagen. Elke dag zo’n 10 km, het is hier echt genieten. Prachtig!
Fotoserie Yosemite 2
Fotogrid Yosemite 3
Fotoserie Yosemite 4
Ook tijdens de terugweg uit het Park richting Mirror Lake zijn er zoveel mooie uitzichten. Hier zelfs met sneeuw op de bergen, zo hoog ligt dat deel van het Park. Het is flink klimmen tot 3000m.
Ja, Yosemite Park is een aanrader, zeker voor wandelaars. Het enigste wat we nog graag hadden gezien, is een Beer, maar helaas geen beer gespot.
31 mei en 1 juni: Deze twee dagen bezoeken we twee Meren.
Het Mono- Lake is heel apart door zijn Tufa Towers, die we bewonderd hebben. Het Meer heeft prachtige spiegelingen van de Tufa’s, echt een prachtig gezicht. We hebben al veel gezien, maar dit nog niet.
diaserie Mono Lake
Mono Lake
diaserie Diaz Lake
Het Diaz Meer is een recreatie Meer, maar zoveel wordt er niet gedaan. Er moeten hier in de buurt, achter en bij het gebergte films zijn opgenomen.
Diaz Lake
2 juni: Deze dag rijden we dwars door Death Valley vanaf Diaz Lake naar Pahrump. We kunnen van de 136 op de 190 komen. De weg is prima. De hitte valt erg mee in het begin, tot we bij de duinen even uitstappen om te fotograferen. Het is wel 35+ en dat blijft zo.
diaserie Death Valley
Vanaf nu zien we vele rotsgebergten en rotsformaties in allerlei kleuren. Het doet ons een beetje denken aan de Agua Negra Pas. Op de foto’s zie je hoe mooi ze kunnen zijn. Als we verder rijden, zien we een hele smoglaag over Death Valley hangen. We horen, dat het van de branden boven Los Angelos is. De camping bij Pahrump ziet er geweldig uit.
Death Valley
3 juni tot 5 juni: We kunnen het niet laten, we rijden nog even via Las Vegas, voordat de rit verder gaat naar Florida.
Las Vegas: de gokstad, de lichtstad, de stad van glitter en glamour, het blijft geweldig om daar rond te kijken. Van gokken komt er weinig, maar genieten en allerlei Hotels bekijken is helemaal geweldig.
We staan niet op de camping, maar overnachten in Hotel “Circus, Circus”. Dit is nl. goedkoper dan op de camping en we hebben airco en daar is een mens blij mee, als dit niet in zijn campertje aanwezig is bij bijna 40°C. De auto staat voor onze grote kamer gestald in Circus Manor. Het is zowat midden op de STRIP, maar erg rustig. We lopen ’s middags over de Strip, maar er is weinig publiek. Is dit v.w. de Maandag, of v.w. de hitte. Ja, welke gek loopt daar nu midden op de dag? De ReisRidders natuurlijk, want die willen niks missen. Gelukkig kunnen we in de Hotels schuilen voor de zon (ja, ook dat kan). Het is daar heerlijk Airco- koel. Bij elk Hotel kun je binnen lopen en kijken, want elk Hotel is een bezichtiging waard. Er is zoveel te zien! Ieder Hotel heeft zijn eigen thema, zoals je op de foto’s kunt zien
We pakken de volgende dag een buskaart, waarmee we heel de dag over de Strip kunnen rijden en kunnen uitstappen. Sjaak pakt in New York, New York de rollercoaster om de stad in razende vaart en van alle kanten te kunnen bekijken, zelfs op zijn kant en zijn kop. Het is een heftige ervaring, erg spectaculair! En in Circus, Circus doet hij het nog eens over in een rollercoaster, die alleen maar binnen rond vliegt.
Ook ’s avonds is het prachtig om deze lichtstad te bekijken. Wat een kleuren overal! Kijk maar mee.
diaserie Las Vegas 2
5 juni tot 13 juni: Vanaf nu wordt er flink door gereden, wel zo’n 500 km per dag of nog meer. We komen vanaf Las Vegas door de staten Nevada, Arizona, New Mexico, Texas, Louisiana, Mississippi, Alabama richting Florida. We rijden over de Interstate 10 van west naar oost. Het is niet mooi, maar schiet wel lekker op en we rijden om de beurt (Sjaak een beetje meer dan ik).
We vinden het heerlijk om in de auto te vertoeven met de airco aan in de cabine. Het is hier in het zuiden zo heet, dat je denkt dat ze buiten de kachel flink opgestookt hebben. Het is voor een westerling van deze aardbol uit ons kikkerlandje eigenlijk niet te doen.
Of het gezond is, betwijfel ik ook, want we lopen constant in de sauna en vooral bij mij lopen de straaltjes constant van lijf en leden. Het is dus blijven drinken, zorgen dat we tegen de avond pas op een camping aankomen, weinig koken en hopen dat de nacht iets van een klein koel briesje brengt.
Fotoserie Las Vegas naar Florida
onderweg naar Florida
We slapen of op campings, maar vaak ook op State Parks, waar je prachtig tussen de bomen of struiken staat, of langs een Meer of in de buurt van de kust. Maar o, wat kan het heet zijn ’s nachts. Aan alle kanten staan de ramen open en dan voel je nog geen zuchtje. De ene nacht slaap je weinig of niet, de andere nacht koelt het iets af, of voel je wat wind en gaat het beter. We zijn het eigenlijk flink zat, die hitte. We besluiten om niet helemaal door Florida te gaan, maar alleen de noordkant te doen. Dan zoeken we zo snel mogelijk de Atlantische Kust op en hopen, dat daar meer verkoeling zal zijn.
We hebben voor Florida al 2x de klok 1 uur vooruit moeten zetten en het tijdsverschil is nu 7 uur met Nederland
We komen overal vriendelijke Amerikanen tegen, die ons busje helemaal leuk vinden. Behalve als ze horen, dat er geen Airco in zit, dan kraken ze hem helemaal af. Wie heeft er nu geen AIRCO!!!!Tegen Sjaak zeggen ze dan: “Nou je vrouw moet toch wel heel veel van je houden” om zo mee te reizen. Er is geen haar op hun hoofd, die daar over denkt. OP een Parkeerplaats stapt er een flinke Amerikaan uit zijn auto en zegt: “You have travelled all the Countries?” (nadat hij de landenstickers had bekeken op de reserve band). With this thing? (op de camper wijzend). Als ik hem dan onze rit vertel vanuit Zuid-Amerika, via Midden-Amerika naar Noord-Amerika, zegt hij “Congratulations!” Een hele prestatie dus, waar we trots op mogen zijn, al zeg ik het zelf. Nee, een Amerikaan zal dat nooit doen, die vinden die landen maar eng en gevaarlijk. Trouwens met van die grote bussen valt er in Zuid en Midden-Amerika niet te rijden op de gravel wegen. Het engste vind ik in Noord-Amerika eigenlijk de weertypes, die ineens kunnen omslaan (gelukkig nog niet meegemaakt) en de waarschuwingsborden: Hurricane Season is here. Be prepared! In het begin, toen ik dat zag, sloeg de schrik om mijn hart en dacht ik……………..Gelukkig weet ik nu, dat Hurricanes van te voren worden waargenomen en dus gemeld worden. In Bayton, bij Houstan kwamen we heel toevallig een medereiziger van de groep tegen, die in Galvestone hun Camper gingen verschepen. Zij hadden meer Noordelijker een Tornado-alarm meegemaakt. Ik kan je vertellen, dat dit geen pretje is.
Fotoserie Florida Noord
14 juni tot .......: Wij zitten nu in Florida, aan de Noordkust en genieten van onze vakantie. Heerlijk op het gemak, genieten van de hagelwitte stranden en de turquoise zee. De stranden bestaan voor 99 % uit kwartskristal en staan bekend als verreweg de witste stranden ter wereld. Dat klopt wel, want hebben ook nog nooit zulke witte stranden gezien. Het is heel fijn zand, maar stuift niet, heel speciaal. Het is hier prachtig, maar nog steeds heel vochtig warm, rond 35°C of hoger. Het blijft dus sauna-en. Eindelijk hebben we er iets op gevonden en snappen niet, dat we dat niet eerder hebben gedaan. We hebben onze airco gekocht. We hoeven nu zelf niet meer te wapperen met een blaadje, maar de ventilator doet dat nu.
Nadeel is, dat hij ietwat te groot is en wij daardoor nog minder ruimte hebben. Maar voor een beetje frisse lucht in Florida moet je iets over hebben. Hij werkt de hele nacht prima.
stranden op Florida
We overnachten onze eerste nacht in Florida op een Beach RV Park en schrikken ons rot van de prijs = met tax $87,50. Omdat we het zat zijn en niet verder willen rijden, doen we het, maar alleen voor een staanplaats gelijk aan zee met full hookup vinden wij toch iets teveel van het goede.
De volgende overnachtingen gaan we toch maar gauw terug in State Parks, waar we voor $50,- minder staan. De plaatsen zijn ook veel meer beschut tegen de zon, als op de RV Parken.
We hebben het Grayton SP en Andrews SP gehad, beiden in de buurt van het strand en het laatste met prachtig uitzicht op de baai met vissende Dolfijnen, Reigers en Pelikanen en springende vissen
diaserie Florida Noord
We rijden 18 juni op weg naar het St. George Island SP op een schiereiland, maar komen daar niet aan, omdat ……………….ons campertje het precies halverwege de rit begeeft.
Opeens trekt hij minder en ziet Sjaak dat de temperatuur flink oploopt. De motor valt zelfs stil. Gelukkig kunnen we hem toch nog aan de praat krijgen voor een betere parkeerplek. Gelijk komt er al een Amerikaan aan om ons te helpen. Hij rijdt ons voor naar een garage in de buurt. Deze bekijkt de zaak en komt tot de conclusie, dat het weleens de waterpomp zou kunnen zijn. Hij heeft daar de spullen niet voor en verwijst ons door naar de Ford dealer in Panama City, waar we net vandaan komen. Het wordt een spannend ritje, met een snelheid van 40 tot 45 km per uur in zijn derde versnelling halen we de 60 km en komen bij de Ford dealer aan. Als we een paar keer proberen om harder te rijden en in een hogere versnelling lukt dat niet en moeten stoppen, omdat dan de temperatuur gelijk oploopt.
Bij de Ford dealer bekijken ze de situatie en komen tot dezelfde conclusie, dat het de waterpomp zal moeten zijn. Helaas is dezelfde soort niet te krijgen in Amerika, dus bestellen we de onderdelen via Ford Joosse Vlissingen.
Deze zijn vandaag 21 juni (verjaardags cadeautje) verstuurd en als het een beetje meezit zijn ze hier maandag op de plaats van bestemming.
Wij zitten ondertussen in een hotelletje in de buurt van de garage, maar………………als we het geweten hadden, waren we in een Hotel bij de beach gegaan. We krijgen nl. een bep. bedrag van de verzekering voor een Hotel per persoon. Dat is in ieder geval meer dan we nu kwijt zijn.
Maar goed, we maken er weer wel iets van en zullen vanavond genieten van een heerlijk verjaardagdiner
We hebben genoten van een heerlijk verjaardagdiner bij een goed Steakhouse in de buurt.
Bedankt allemaal voor de verjaardagwensen. Heel erg leuk!
De volgende dagen lopen we verschillende richtingen, want je mot wat, naar st. Andrews Bay en naar st. Andrews Harbour en ’s maandags liggen we te bakken op het Panama Beach strand.
Meer dan een uur hou je dat niet vol, is veel te heet. We eten iets bij het Pier Park en gaan dan nog een uurtje zonnen. Het weer is nog heet, maar er valt elke dag wel een bui.
Ford Joosse bedankt voor de snelle afwikkeling en het versturen van de onderdelen (waterpomp en stuurbekrachtigingpomp, omdat de een de ander aandrijft). Maandag morgen is het pakje binnen gekomen en dinsdag 25 juni kunnen we weer op weg, onze reis vervolgen richting ……………huis!!!
Na wat boodschappen bij de Walmart te hebben ingeslagen, gaan we richting Talahassee, naar een KOA camping. Dit moeten één van de beste campings zijn, maar voor ons is het de laatste keer geweest. Geef ons de STATE PARKS maar, mooier, netter, goedkoper en in een prachtige omgeving.
De volgende dag ontdekken we, dat de tijd voor de laatste keer 1uur vooruit gegaan is. Tijdsverschil is nu maar 6uur meer met Nederland.
Onze volgende stop is in Fort Clinch S.P., waar we in een “spook”bos staan. Prachtig! Hier zien we de Armadillo, een gordeldier. Deze is nieuw voor ons. We maken hier een flinke wandeling, door het bos en over strand, waar een groep dolfijnen met ons mee zwemt. We zien hier verschillende keren een dood beest/vis/krab liggen, maar weten niet wat het is. (Zie foto’s) Dit is ons laatste verblijf in de State of Florida
routekaart Panamacity - Baltimore
Ons laatste deel: van Florida naar Baltimore. en dan…………………naar huis!
GEORGIA
28- 30 juni: We zijn in de staat Georgia aan de kust, ten zuiden van Savannah, in Fort McAllister S.P.
Alweer in een ruim bos, met wat wind. Het lijkt hier wel minder heet. Ook hier maken we een wandeling en zien voor het eerst de raccoon.
Fotoserie Georgia
Fotoserie South Carolina
SOUTH CAROLINA
30 juni – 5 juli: We zijn in de staat South Carolina, ten zuiden van Charleston, in Edisto Beach S.P. dichtbij het strand. We moeten blij zijn met de plaats, want velen hebben deze week vrij v.w. donderdag 4 juli Independence Day en de vakanties zijn begonnen. Op dit strand zijn nesten van schildpadden. Ook weer iets bijzonders. Dinsdag en Donderdagnacht kun je met een gids mee, maar dan zijn we weg. Helaas! Het strand is niks, alleen maar een smalle strook, niets om te wandelen.
Met de camper gaat het trouwens alles goed, de temperatuur zakt nu af en toe i.p.v. stijgen.
In South Carolina bezoeken we ook Myrtle Beach en komen daar toch nog een keer op een KOA camping (heeft net nog een plaats voor 3 nachten) terecht, omdat deze het meest centraal ligt v.w. het stadje. We staan in een Pijnbomenbos met vele plassen, omdat het de hele dag zowat heeft geregend. We hebben deze plaats uitgezocht voor het grote strand, het blijkt ook zeer toeristisch te zijn met vele spectaculaire Kermisattracties en prachtig aangelegde midgetgolfbanen.
Na nog een fikse bui de volgende morgen, gaan we stad en strand bekijken en zien we deze spectaculaire attracties en het zeer drukke strand. Hier gaan we rond 17.00u anderhalf uur naar toe, want overdag te warm. Wel maken we de volgende dag een heerlijke lange strandwandeling en eten we wat op de enigste strandtent. Typisch, er staan alleen maar blokkendozen van Hotels langs het strand, maar geen tent om iets te drinken. Sjaak duikt die dag nog een keer in de super hoge golven van de Atlantic en omdat we morgen vertrekken steken ze ’s avonds nog een mooi vuurwerk voor ons af.
diaserie Myrtie Beach
5 juli – 7 juli: We zijn in North Carolina en Sjaak heeft hier een “dubbeldekker” (ha, ha). Hij komt hier een knul tegen, die zegt dat hij sprekend op zijn vader lijkt.
We hebben alweer een laatste plaats kunnen bemachtigen in New Port bij Goose Creek Resort, nadat we al enkelen langs geweest zijn die vol zaten.
Geluk is met de…………., en daar zijn we erg blij mee. De bijzonderheid van dit Park is, dat je er alleen golfkarren ziet rijden en grote motorboten bij de RV’s ziet staan. De meesten zijn hier vaste klant en hebben een huis van hun camper gemaakt. Je ziet er mooie stulpjes.
Wat ons opvalt is, dat wij de enigen zijn die hier lopen. Alles wordt met de golfkar gedaan, zoals naar de WC, naar het waterfront, naar de DJ, naar het vuurwerk, naar de band enz. enz. Ze komen die kar niet uit, ook al staat de DJ of de Band goede muziek te maken, ze blijven zitten. Ongelooflijk!
(Dit is niet voor iedereen goed, zoals je kan zien. Helaas zijn in Amerika vele dikke mensen; groot en klein, om medelijden mee te krijgen. De eetgewoonten/ fastfood en veel zoetigheid en het weinig bewegen is daar toch de oorzaak van.)
Het voordeel van dit Park is dat er ’s nachts een windje waait en we zelfs geen ventilator aan hoeven. Het nadeel is, dat er weinig gelopen kan worden, want het is daar Park na Park en bij het water staan allemaal luxueuze huizen, dus ieder heeft zijn privé gedeelte, zodat er geen plaats is voor Jan de Toerist.
Fotoserie North Carolina
Fotoserie Virginia
VIRGINIA
7 juli – 11 juli: We zijn in Virginia en komen op Holiday Trav L camping te staan, omdat het State Park al vol is. Het is een super grote camping. Wij staan in het begin en dat is wel gezellig, want vanuit het zwembad in de buurt, is elke avond muziek te horen. Dan zie je “Barack de Amerikaan” met zijn koeltasje naar het zwembad gaan. “Bring your own” is daar waarschijnlijk mogelijk, terwijl er ook een café is. Dat kun je toch niet voorstellen bij ons.
Er gaat elk kwartier een trolley naar de stranden en de stad Virgina Beach. Het is een geweldig strand, zo’n 5 km lang en keurig verzorgd. Er ligt een breed wandelpad naast en een fietspad. Bij de Hotels zijn mooi verzorgde tuinen. We boeken hier voor 4 nachten en hebben het prima naar ons zin met zonnen, baden, en strandwandelingen.
De Atlantic hier is een stuk frisser dan voorheen. Er zijn hier vele Canadezen op vakantie, Frans sprekenden uit de buurt van Quebec.
MARYLAND
11 juli – 17 juli: De route gaat over een 25 km lange brug met 2 tunnels.
We zijn in Maryland in het Assateague State Park, bekend om zijn wilde pony’s. Dit Park ligt in de buurt van Ocean City.
We waren hier eerst langs een paar andere campings gereden, maar schrokken van de prijzen nl. $72,- en $92,- per nacht. Dit gaan we dus echt niet doen.
We belanden daarom bij het State Park in de buurt en hebben alweer geluk. Vanwege de vele regen die deze dag is gevallen, zijn er twee opzeggingen en hebben we dus een plekje. En wat voor plekje!
Het eerste, wat hier opvalt is de ruimte om ons heen, geen bossen en bomen, maar vrije plaatsen op asfaltstroken. Niet gek nu, met al die regen. Over een klein duintje zijn we gelijk aan het strand.
Fotoserie Maryland
Fotoserie Maryland
We voelen zelfs een koele zeewind. Het doet aan thuis denken, geen benauwde hitte maar frisse lucht. Krijgen we nu een voorproefje om alvast te wennen? Er hoeft zelfs geen ventilator aan!
Het is hier goed vertoeven, alhoewel het de volgende dag ook regent. Geen probleem, want brengen nu onze tijd door in een Outlet.
Eigenlijk wilden we 15 juli nog zo’n 50 km noordelijker gaan verkassen, maar we denken erover hier onze tijd maar vol te maken. Het bevalt hier prima!
En gelukkig, dit lukt ons. We moeten wel om de 2 dagen veranderen van plek, maar is steeds in dezelfde loep, waar we kunnen staan.
We vermaken ons met strandwandelingen, zonnen en zwemmen, want hier komt al heel snel na regen weer zonneschijn. Alhoewel we goede zonberichten van het thuisfront horen.
Ook gaan we nog een ochtend naar Ocean City om de prachtige boardwalk van 2 mile te lopen.
De plaats is zeer toeristisch en gezellig
Het wordt dus Woensdag op pad naar Baltimore en we zijn al bezig met poetsen.
We hebben daar nog 1 nacht eerder geboekt ( de 17e), omdat we dan op het gemak onze spullen kunnen inpakken.
We moeten de camper 18 juli inleveren. We hadden gehoopt, dat het de 19e zou kunnen, maar dat gaat niet. Wij vliegen de 22e richting Europa en hopen de 23e juli thuis te zijn.
Dit is de laatste update van onze lange reis.
We hopen, dat jullie met ons mee hebben genoten.
Het grootste deel was een groot reisavontuur en het laatste deel meer vakantie.