Noorwegen deel 2

.route Alta naar Lofoten

Op 9 juni vertrekken we weer van de Noordkaap en rijden weer over de E69 richting het zuiden langs Honningsvag en het prachtige Porsangerfjord.

Het Porsangerfjord is een 123 kilometer lang fjord in de provincie Finnmark in het uiterste noorden van Noorwegen. Qua lengte is het Porsangerfjord het vierde langste fjord van Noorwegen. .

We bezoeken o.a. Hammerfjest. 

Hammerfest ligt in de provincie Finnmark in het noorden van Noorwegen, vlakbij de Noordkaap.  . Er wonen ongeveer 10.000 mensen in deze stad. Van Hammerfest wordt gezegd dat het de meest noordelijke stad van de wereld is. Ondanks dat de stad binnen de Noordpoolcirkel bevind, heeft het een ijsvrije haven, dat komt door de Noordelijke Golfstroom. Zomers is het zo'n 20 graden en in de winter slechts rond het vriespunt.

Hammerfest is een van de oudste stadjes van Noorwegen en is bekend om zijn meridiaanzuil, die tot het werelderfgoed van Unesco behoort. Deze zuil symboliseert de eerste officiële meting van de grootte en vorm van de aarde.  

Meridiaanzuil

Hurtigruten

De stad is ook een stopplaats van Hurtigruten, een meer dan honderd jaar oude Noorse veer- en transportdienst die erg populair is bij toeristen.  De mensen in deze streek , zien ruim twee maanden geen zon maar in de zomer zoals nu gaat de zon een paar maanden niet onder. Na een overnachting in Hammerfjest gaat de reis weer verder naar Alta. Onderweg zien we weer vele rendieren. Wat we ook veel zien en ruiken zijn de visrekken met gedroogde vis (stokvis) 

In Alta pakken we de fiets en bezoeken het Alta museum. We zien rotstekeningen van wel 6000 jaar geleden. De afbeeldingen zijn eenvoudige figuren van elanden, rendieren, ganzen, vissen (onder andere een tarbot, boten (soms met vissers, te herkennen aan het net) en mensfiguren. Ondanks de eenvoud zijn de dieren duidelijk als zodanig te herkennen. Mooi is bijvoorbeeld de eland met daarin een kleiner dier afgebeeld, het nog ongeboren jong. De afbeeldingen zijn op bepaalde plaatsen met twee stenen of een steen met geweideel in de harde rots geslagen en vormen een aaneengeschakelde rij putjes van slechts enkele millimeters diep. Om ze goed zichtbaar te maken zijn ze door de onderzoekers rood geverfd.

Fjordenroute

Kvaenangenfjord

Waterval onderweg

Vrijdag 13 juni gaat het van Skibotn richting het eiland Senja. We besluiten om Tromso rechts van ons te laten, omdat ze de komende week regen afgeven.

Ook tijdens deze rit weer langs fjorden en we bezoeken de Malselvfossen en zalmtrap.  Helaas is het ook hier nog te vroeg voor de zalm, omdat er veel te veel water is. De Nationaal-Toeristische Route Senja is een 90 km lange weg tussen Gryllefjord en Botnhamn op het eiland Senja in het graafschap Troms in Noord-Noorwegen. 

Malselvfossen

Hier vindt u bijvoorbeeld Husøya, een eilandje met 250 inwoners, waar alles op minder dan 5 minuten loopafstand ligt. Een exotisch juweeltje, waar de tradities van de oude Spaanse schipbreukelingen nog volop in ere gehouden worden - op Senja is de siësta nog steeds een levende traditie.De zee met haar rijke visgronden rond het eiland hebben de samenleving van Senja gevormd tot wat het is. De cultuur rond de vele fjorden ademt het karakteristieke, levendige kustleven van dit gedeelte van Noord-Noorwegen. Kleine, verspreide vissersdorpjes en gehuchten, gelegen op smalle strookjes vlak land, hangen op het eerste gezicht bijna aan de bergen langs de fjorden. 

Daarnaast omvat de officiële route ook enkele omwegen naar Mefjordvær en Husøya, voor een extra 12 kilometer.
Via de weg 86 komen we op het eiland Senja. Het is redelijk weer met ook zon tussendoor. We waren van plan om de mooiste route (nr. 87) morgen pas te doen, maar door het weer veranderen we de route nu van west naar oost,  van Gryllefjord naar Husoy, waar we overnachten.
Het is werkelijk een prachtige route, weer met fjorden en prachtige vergezichten.  We zien ook de grootste TROL ter wereld, met nog heel wat andere trollen erbij.
De rit gaat door verschillende enge tunnels, ben altijd blij als we er weer uit zijn.

Trollenpark

Trollenpark

 Trollenpark

Husoy is een klein gehucht, dat op een schiereiland ligt. Mooi om van bovenaf te zien liggen. 

op het eilandje ligt het plaatsje Husoy

De volgende morgen worden we gewekt door flinke windstoten, het heeft vannacht zachtjes geregend. Sjaak gaat om brood en komt met een grote gerookte zalm thuis. Dat wordt smullen!!!
Volgens de caissière blijft het tot vrijdag slecht weer. We rijden terug naar Finsnes met een grijs zicht op de fjorden, wat een verschil is dat!   Hier kopen we ruim 7 ons gamba's   een mens moet toch iets anders hebben als het weer tegen valt.  De prijs is goedkoper dan in Nederland en t.o.v. het verse broodje helemaal. En smaken dat ze doen, heerlijk smullen hoor!!!

Daarna richting Sjovegan,  waar we regen hebben bij onze overnachtingsplaats. Het regent de hele nacht zachtjes door.  

We doen rustig aan. Als we onderweg heel toevallig een dorpje inslaan en we koffie drinken, hebben ze wifi. We  bekijken de mail en de vooruitzichten.Narvik, waar we eerst naar toe wilden krijgt 17mm regen te verwerken. Sortland, bewolkt en zonnig. De keuze is gauw gemaakt, we gaan naar Sortland toe op de Vesteralen eilanden. 

En.......het weerbericht klopt, onderweg bewolkt en zon met prachtige vergezichten op de fjorden.
We rijden niet de E6, maar de route langs de fjorden nl de 825, zeer de moeite waard. Met de folder die we mee krijgen, komen we in het gehucht Foldvik,  waar we in de plaatselijke bijzondere pub " Tidemann 's Tobak"  met de bewoners een wafel eten. Is een zondags gewoonte, denk ik.

de pub waar we een heerlijke wafel eten

We rijden via de 825 en de 83 richting Harstad. Trondenes is een schiereiland iets verderop, waar Russische krijgsgevangenen hebben gezeten en waar velen zijn overleden.
Om in Sortland te komen,  onze volgende overnachting,  moeten we met ons eerste bootje mee.
Wat hebben we met het weer getroffen vandaag!

Foldvik

Schiterende brug

Harstad

 16 juni: 

over de brug naar Andenes

Andenes

Andenes

Balen, dat we geen foto's bij kunnen plaatsen. Ze zijn echt mooi. Sjaak heeft die tablet al wat verwenst. De route naar Andenes is nu langs de kust, langs de Noorse Zee en als toeristische route aangeduid. Het weer is niet geweldig

En we laveren dan ook door de buien heen. Stoppen zo nu en dan om Meneer Regenwolk eerst te laten passeren, voordat we verder gaan.
Zo hebben we toch nog aardig weer, want de zon komt er ook nog regelmatig door.
We komen langs verschillende kleine dorpjes en zien de grillige steile rotsen, met het neerslaan van de golven tegen de rotsen als achtergrond, is dit een mooi gezicht. 

  Het plaatsje Bleik 

We boffen hier, want kunnen een heerlijke wandeling door en langs het dorp maken in de zon.
De volgende dag valt er niet te rijden, want alles is grijs. We lopen naar de Konditorei en trakteren ons zelf op koffie met lekkere appelcake en proosten op  Cornelleke ' s verjaardag.
'S Morgens gaat er een boot weg voor de Walvis Safari. 's Middags begint het flink te waaien en iedereen is zowat zeeziek geweest en het was koud en het regende!

 Diaserie Senja-Vesteralen en Andoya

 Wat ben ik blij, dat ik daar niet bij was. 's Avonds nog 20 km verder gereden, omdat het zo waaide en koud was aan zee. Daar gestaan bij een boer, heerlijk rustig! 

route Lofoten

19 juni: Gisteren naar Lauvik (op Lofoten) gereden via nr 82 naar Melbu en daar met ons tweede bootje over naar de Lofoten. We zitten hier op een camping voor een extra douchebeurt, om te wassen en om voetbal te kijken Nederland.  - Australië.  Gelukkig winnen ze. 

Brug bij Sortland

Richting Lofoten

Vanmorgen met regen wakker, maar het gaat opklaren, dus gaan we het eiland verkennen.
We beginnen met frisse moed,  het is al 10.30u voordat we vertrekken. Lekker rustig aan gedaan, een beetje te rustig blijkt achteraf.
We bezoeken als eerste de hoofdstad van de Lofoten, nl. Svolvaer. De route ernaar toe is prachtig en het weer werkt ook mee, we zien regelmatig de zon.
In Svolvaer maken we een wandeling door de Info aanbevolen. 

De volgende plaats is Kabelvag,  dat als plaatsje een beetje tegenvalt, wel hebben ze er een vakwerk kerkje helaas niet open.
Hier kijken we ook naar een camping, die er aardig uitziet en vooral op een mooi plaats aan een fjord ligt. We willen zaterdag a.s op een camping met Noors Restaurant staan om lekker te eten met Sjaak's verjaardag. In Lauvik hadden ze een goede kaart. We weten nog niet, welke het wordt.
Daarna gaat het verder naar Henningsvaer op het uiterste puntje en een beeldschone route ernaar toe. Wegen, die zo smal zijn, dat je alleen bij inhammetjes kunt passeren. Een prachtig plekje, waar we naar het uitzichtspunt lopen. Op den duur omgedraaid voor een dreigende lucht en...... jawel,  we zijn nog niet bij de camper of het begint te stormen en te regenen. Het blijft niet bij een buitje, alles is grijs en grauw en we kunnen wachten tot we een ons wegen.......
het blijft grijs. We vluchten van ellende op een camping onderweg die we tegen komen. Helemaal niet van plan en onze route moest nog km verder gaan, maar hier is niks aan en heeft geen nut om verder te gaan. Je moet op de Lofoten mooi weer hebben. 

21 juni: Proficiat Sjaak jarig, hiep,  hiep, hoera!

 

Verder gaat het de andere dag naar Fauske, een bewolkte dag,  dan is het zicht ook heel anders. We komen natuurlijk weer langs verschillende fjorden en ook krijgen we weer een hele reeks tunnels. Alle plaatsen, waar we komen zijn rustig en er valt weinig te beleven. Er zijn geen leuke terrasjes, dat missen we wel een beetje. 

Narvik

Ondergaande zon

Onderweg naar Fauske

Fauske

Van Fauske gaat het richting Saltstraumen,  dit is een van de krachtigste getijdenstroom van de wereld, waar vissen "vangen" betekent. Ja, als je van vissen houdt, kun je je hart ophalen in Noorwegen. Je mag in alle fjorden vissen, zonder visvergunning.

 Saltstraumen is een sterke getijstroom en maalstroom in de provincie Nordland in het noorden van Noorwegen.

Hij ligt circa 30 km ten oosten van de stad Bodø. Het smalle kanaal verbindt de Saltfjord met de Skjerstadfjord. Het is de sterkste getijstroom in de wereld. Tot 400 miljoen m³ (ton) zeewater passeert elke zes uur door een 3 km lange en 150 m brede zeestraat, met snelheden van 20 knopen (ongeveer 37 km/u). Waar de stroming op zijn sterkst is, kunnen draaikolken van 10 m in diameter en 5 m diep ontstaan.

De route, die we volgen ( weg 17 ),  loopt langs de Saltstraumen. Het is een prachtige route. En over heel de route hebben we steeds mooi weer. Dit heb je ook nodig voor de prachtige uitzichten, 
die je hier hebt en voor de wandelingen, die je er kunt maken. We zien weer mooie kleine dorpjes, die afsteken tegen het knal blauwe of groene  en soms zelfs turquoise fjord met achteŕ de dorpjes weer de met sneeuw bedekte grillige bergen.  We moeten op de route met 7 bootjes mee, die meestal van 20 minuten tot 1 uur duren en die natuurlijk door de mooie fjorden varen.
We zien ook verschillende keren de postboot " de Hurtigrutten", waar we er twee verschillende van hebben bezocht. Je krijgt als je aan boord komt een bezoekerspasje en kunt dan heel het schip bekijken. We hebben de Kong Harold en de oudste boot de Lofoten bezocht. 

Bij N P Saltfjellet Svartisen hebben we de wandeling naar de gletsjer Svartissen gemaakt.

Svartisen is de op één na grootste gletsjer van Noorwegen en, met het laagste punt op slechts 20 meter boven zeeniveau, de laagst gelegen gletsjer van het Europese vasteland. We parkeren bij het info centrum, waar we ook overnachten en gaan te voet naar het vertrekpunt van het pontje dat ons overzet. Het is vandaar nog ongeveer 3 km. wandelen naar de voet van de gletsjer.  Enkele mooi gelegen plaatsen langs de route zijn vooral Nesna, Sandnessjon en vooral ook Bronnoysund is prachtig gelegen. 

Bij Bronnoysund rijden we naar de Torghatten, een berg ten zuiden van Brønnøysund, bekend om zijn karakteristieke vorm. In het midden is een 35m hoge en 160 m lange opening die tijdens de IJstijd gevormd werd wanneer het zeepeil beduidend hoger was en ijs en zeewater de zachtere rotsgedeelten erodeerden. De berg is te bereiken via de brug die Brønnøysund met het eiland Torget verbindt. We beklimmen de Targhatten en lopen door het gat in de berg.

Nesna

Bronnoysund

Targhatten

                                Fjordenroute  

We zitten op een camping van een paar Souburgers vlakbij de Geiranger en hebben er een break van 2 nachten om alle mooie indrukken weer
ff te verwerken en om de verdere route te bekijken. Via een stukje in de Faam, wat doorgestuurd is door een vriend zijn we aan dit stekkie gekomen.     

In Trondheim zijn we de oude stad weer in geweest en hebben we een mooie wandeling naar de Gamle Bybro,  een oude brug met een oud centrum, gemaakt. Het is weer de moeite waard!

  Op 2 juli is het op tijd uit de veren om de route naar Bud te maken, helemaal in het westen.

Via een stukje E6 en daarna de E39,  gaat het eerst richting Kristiansund, de grootste exporteur van Noorse klippfisk ( klipvis: gezouten en gedroogde kabeljauw ). 

Kristiansund

Het is onderweg prachtig zonnig, maar net voordat we Kristiansund bereiken is het flink mistig. 
We zetten de auto ergens neer en gaan op zoek naar de " Varden ", het uitzichtspunt van Kristiansund. Onderweg komen we langs de heel moderne kerk, voorzien van een kleurrijke achterwand. Het is nog mistig en omdat we toch onderweg nog langs het uitzichtspunt komen, besluiten we de stad en haven door te wandelen. Het weer is dan weer helder en dan weer mistig. Ook hebben we het plan om verder te rijden over de Atlantische Weg, een spectaculaire route met acht bruggen, die de eilanden over gladgeschuurde scheren en aan weer en wind blootgestelde rotseilandjes verbindt. Hier moeten we in ieder geval goed zicht hebben.

We rijden eerst naar het uitzichtspunt,  maar helaas het zicht is niet geweldig. Je moet hier een grandioos uitzicht hebben over de 3 eilandjes, die de gemeente Kristiansund vormt. Als we het plan hebben om hier maar een nacht te blijven, klaart het weer op, zien we zelfs de zon af en toe en blauwe lucht.
We besluiten dan ook om verder te gaan en de Atlantische Weg te rijden. Dat is met succes, we hebben prima zicht en het is echt een pracht route, 
zeker de 8 km met bruggen over kleine eilandjes, dwars door de Noorse Zee.

Atlantic Road

Atlantic Road

De weg gaat verder naar Bud, waar we pas laat aankomen. Hier blijven we dan ook 2 nachten op een camping aan zee.

  op 4 juli gaat het richting Runde.

We rijden eerst de weg naar Molde,  waar we de 13e veerboot nemen. We nemen een Japanse snelle "look" in Molde, de "Rozenstad", waar een bronzen beeld van een rozenmeisje staat, voor we de boot nemen naar Vestnes. Via de E 39 gaat het naar Alesund, waar we moeite hebben de camper te parkeren en hem tenslotte maar bij een  supermarkt stallen. 

Alesund, dat verbouwd is in art_nouveaustijl en een belangrijke positie inneemt in de Europese architectuur, is een gezellig stadje. De stad bestaat uit verschillende eilandjes, die onderling verbonden zijn door bruggen.
Van het restaurant op de berg Fjellstua,  heb je een geweldig uitzicht over de stad. Je moet dan wel eerst 418 treden beklimmen, maar dat is geen punt voor de Ridders...
Het is alleen even hijgen, maar bijzonder de moeite waard, want wat is het een prachtig punt!!!
Na de klim gaan we verder over de E 39 en de 61 naar de volgende overtocht van Sulesund naar Hareid en via Ulsteinvik en Fosnavag bereiken we Runde.   
Ook hier is het laatste stuk van de route net een Atlantische Weg met bruggen over verschillende eilandjes, werkelijk onbeschrijflijk wat die Noren aan bruggen en
tunnels hebben gebouwd door heel het land.
Het is weer een hele trip geweest vandaag met vele bezichtigingen,  waardoor we er pas om 18.00u zijn.

Runde is een eiland, waar miljoenen zeevogels op de kliffen nestelen, waaronder 100.000 papagaaiduikers en duizenden drieteenmeeuwen, eveneens Jan van Genten 
en andere zeevogels. De beste tijd om te kijken is tussen 20.00u en 21.00u. 
Wij gaan om 19.00u op pad. Ik kan je vertellen, dat het geen geplaveide weg is. Het gaat eerst steil omhoog, dan over een grasland een berg oversteken en daarna via een steil laddertje en over grote blokken steen met diepe gaten ertussen naar de plaats en rotswand, waar de papagaaiduikers zitten.
Eerst zaten we op een verkeerde plek, maar toen we verkasten,  wisten we niet wat we zagen. 100.000 papagaaiduikers ( zelf geteld) vliegen af en aan en landen vlak voor onze neus op de rotswand. Wat een prachtige vogels zijn dat, nog nooit gezien. We genieten van de beestjes, ook al regent het een poosje.
Na heel wat kiekjes, besluiten we verder te gaan en we maken een hele ronde over de berg om nog meer vogels te spotten. De drieteenmeeuwen zitten aan een rotswand, maar die kunnen we niet van dichtbij bekijken. Voor de rest zien we alleen nog een paar grote vogels, naam onbekend....
We komen flink vermoeid en pijn in knieën en knieholtes om 22.15u terug. Wat een mooie ervaring was dat!!

Zaterdag 5 juli gaan we ondanks de mooie omgeving toch verder, richting Geiranger. In de buurt ligt de Solvang camping van ex Souburgers. 

Van Runde gaat het eerste deel weer langs dezelfde weg terug over de 61 en de E39,  het laatste stuk E 39 richting Andalsnes is nieuw. 

We pakken deze route, omdat vanaf Andalsnes richting Geiranger weer één van de spectaculaire wegen van Noorwegen gaat, nl de Trollstigen, een weg met 11 kronkelende haarspeldbochten met erlangs twee watervallen en mooie uitzichtspunten. Alweer de moeite waard.

Centrum Trollstigen

Camping Solvang

In Linge pakken we de veerboot naar Eidsdal en 10 km verder is de Solvang camping, waarvoor we weer omhoog moeten klimmen.
Ook nu is het al 18.00u en tijdens de maaltijd kijken we voetbal op onze eigen tv. België _ Argentinië: 0_1. Jammer voor de Belgen, die goed gevoetbald hebben.
De wedstrijd Nederland _ Costa Rica heb ik ook in de camper gekeken, heerlijk languit op de bank. Sjaak is met nog een paar Nederlanders in de kantine gaan kijken en voor het spannendste deel, de strafschoppen serie, ook terug gekomen. Wat is het spannend en wat heeft Van Gaal weer de juiste man laten invallen. Ongelooflijk knap, en dan die strafschoppen!!!
Morgen willen we verder, als het weer beter wordt. Het is nu regenachtig en morgen waarschijnlijk ook nog, maar dan gaat alles weer goed komen.
Je leest ons weer, de volgende keer. We hebben zo wie zo nog bijzondere toeristische routes tegoed. Tot dan! 

Op maandag 7 juli rijden we verder, ook al is het bewolkt en willen we goed zicht voor Geiranger en zijn fjord hebben. Deze keer hebben we weer verschillende uitzichtspunten, vooral het zicht op de Geirangerfjord is zelfs zonder zon wonderschoon. De 16 km lange Geirangerfjord is echt een modelfjord: heldergroen water kronkelt zich tussen hoge bergen door naar het dorpje Geiranger. 

Overal tegen de hellingen zie je boerderijen en watervallen. Hier heet de ene waterval de 7 zusters. De Rv63 Andalsnes_Geiranger_Grotli staat bekend als de Gouden Route. De route zit vol haarspeldbochten, stijgend en dalend over de bergen en eveneens vol met smalle wegen. Gelukkig zitten deze wegen niet overvol, dus gebeurt het niet al te vaak om achteruit te moeten rijden. Eveneens zijn er langs alle smalle delen ook regelmatige uitwijkstroken. Als we afdalen naar het dorp, zien we een een camping, die prachtig gelegen is. Er komt ook net een groot cruiseschip de fjord binnen en je staat er versteld van, hoe dicht die schepen aan de kant kunnen komen. Wat een plaatjes!!!

Trollstiegen

Hoewel we denken, dat de prijs van de camping wel een hoofdprijs zal zijn, valt dit erg mee als we dit na navragen. We hoeven dan ook niet lang na te denken, we blijven hier! Zo'n uitzicht krijgen we misschien nooit meer met cruiseschepen voor onze neus en als de ene weg gaat, komt er weer een andere. Ook de Hurtigrutten komt hier even liggen.

Helaas , zoals het weerbericht aangeeft, komt er om 14.00u regen. We zijn net onderweg naar het dorp en het begint ook. We draaien de luifel uit om daaronder te zitten, maar opeens zie ik van afstand een storm aankomen. Er valt hier en daar wat om en opeens begint de luifel te slaan. Met man en macht (met mijn breed lijf), hang ik aan de luifel, en probeert Sjaak de luifel in te draaien, maar eerst moeten de poten erin. Het gaat moeilijk, maar lukt uiteindelijk toch. Wat een schrik is dat!  Alles blijft heel, gelukkig.                                                          

Woensdag 9 juli 

Ja en dan komt de dag om te vertrekken,  helaas.

 We gaan richting Sogndal We krijgen nog vele prachtige uitzichten op de Geirangerfjord,  want we komen door vele S bochten boven de fjord uit. 

Nog hoger gaat het daarna naar de top van de Dalsnibba (1476m) en deze biedt hele fraaie panorama's van de besneeuwde bergen er omheen en in de diepte weer van de Geirangerfjord. Het is een pas, die pas geasfalteerd is, dus nu goed begaanbaar, daarom ook tol (Nok 100). Een pas ook die in trek is bij vele fietsers, want er zijn heel wat mountainbikers onderweg. 

Daarna gaat het via Grotli over de RV15 naar Lom en van daaruit over de toeristische route RV55, "de Sognefjellet" naar het Dak van Noorwegen met spectaculaire uitzichten 

op het gletsjerlandschap en de bergtoppen van Jotunheimen.  We zien zelfs langlaufers over de besneeuwde bergen skiën, zo speciaal. Heel de route is super, langs meren en tussen bergwanden en tot slot langs de Lustrafjorden. Het is weer heel de dag genieten.

We komen, voor Sjaak weer na een dag van overuren, pas om 18.30u op de camping in Sogndal aan. Weer super gereden na alle Sbochten en smalle wegen!!!

Speciaal naar de camping voor WKvoetbal, wedstrijd Nederland _ Argentinië, helaas met strafschoppen verloren

Donderdag 10 Juli gaat het naar de volgende toeristische route, de "Gaularfjellet", waar we van Sogndal via de 55 naar de 13 richting Ford rijden.

Deze route heeft een variatie aan fjordenlandschap,  gaat langs een wild stromende rivier met spectaculaire watervallen en rimpelloze bergmeren met prachtige spiegelingen. De toeristische routes zijn ook vol wandelpaden, maar daar moeten we de volgende keer maar eens voor terug, want dat lukt ons allemaal niet.

Via de E39 gaat het daarna naar de Sognefjord, waar we over de RV55 verder gaan en we weer flink wat tunnels krijgen, één onverlichte en één van 7,5km, die erg vochtig is, waardoor alle ruiten beslaan. Dit komt ook door het zeer hete weer met temperaturen van 30°C. Jammer, dat we de tunnels en het aantal km niet hebben geteld, want we hebben heel wat onder bergen en water gezeten. 

We overnachten op een parkeerplaats bij Balestrand.We staan nooit alleen, we hebben altijd wel gezelschap van andere campers. Ook de Noren zijn flink onderweg. 

Balestrand

Aurlandsvegen

De andere dag alweer op weg naar een toeristische route, nl de Aurlandsvegen. Hiervoor moeten we eerst weer terug naar Sogndal richting Kaupanger en met de boot over naar de RV5. Hier kun je kiezen, of je de tunnel neemt van ruim 24km, of de oude route pakt over de berg. Wij nemen de oude route over de berg.De heen en terug weg is smal en bovenop de berg is nog sneeuw, daarom ook vaak de "Sneeuwweg" genoemd. Boven de Aurlandsfjord slingert de weg naar een mooi bergplateau.  Vooral het uitkijkpunt bij Stegastein is fascinerend, waardoor je diep in het fjord kijkt op een speciaal daarvoor gemaakt platform.

Als we over de smalle weg met weinig uitzicht op het verkeer naar beneden gaan, komen we opeens een bus tegen. Sjaak frommelt de camper op een kleine plek, waar we helemaal schuin komen te hangen en ik heb respect voor hem, dat hij hem met weinig moeite weer uit onze benarde positie kan bevrijden, zonder warm of koud te worden.

Wat een CHAUFFEUR is die man !!!

Onderaan de berg ligt Aurland,  redelijk toeristisch, maar het plaatsje Flam overtreft alles. Het is erg toeristisch en zeer warm met 35°C. Het is een drukte van belang vw een cruiseschip, de fjordcruises, de Flamsbanen e.d. We proberen met de Flamsbanen mee te gaan, maar moeten daarvoor wachten tot 17.30u. 

 Zaterdag 12 juli: Vanaf Voss gaat het via de 13 en de route Hardanger (RV7) richting Bergen.

De Hardanger,  alweer een toeristische route in de Hardanger,  waardoor je het gevoel krijgt door een groot landschapschilderij te rijden _ een landschap met  bergen,  fjorden, watervallen en gletsjers. Hardanger is een gebied met veel fruitteelt,  waar op veel plekken langs de weg fruit verkocht wordt.

Deze route loopt langs de RV7 naar Bergen en eveneens langs de RV13 richting Odda.  

We rijden eerst naar Bergen. Langs de RV7 en  rijden we steeds langs de Samlafjord.

Allereerst rijden we de RV7 richting Bergen, met onderweg een paar prachtige watervallen.  Een zelfs waar je onderdoor kan lopen, erg mooi. De weg is af en toe weer erg smal, waar maar één voertuig tegelijk door kan. Daar zijn we ondertussen wel aan gewend geraakt.

Op het eind van de rit moet regelmatig "de zonnebril af" en "de zonnebril op", niet vw de zon, maar vw de tunnels. Er komt weer geen eind aan. 

In Bergen zoeken we de Bergenshallen om onze camper daar te plaatsen en om er te overnachten. Het is er al flink druk en we staan op een plaats, die erg schuin loopt. Sjaak vraagt aan een Nederlander, of we naast hen mogen staan. We boffen, want zij gaan weg, dus kunnen we gewoon op hun plaats terecht. Als alles geregeld is en we staan op de plaats, nemen we tram naar Bergen. De tram komt vlak langs de camperplaats.  We bekijken het centrum van Bergen in een paar uur. Het ziet eruit als een gezellige stad met vele bloemen,leuke haven, veel visgerechten en mooie straatjes. 

De volgende dag gaan we terug naar Bergen en beginnen we een trip met de Floibaan naar boven, een soort trammetje, dat boven op de berg stopt. Als we van boven naar beneden kijken, ziet Bergen er fantastisch uit. Wat een uitzicht is dit!!! Een deel van Bergen ligt op een schiereiland. We bekijken van alle kanten Bergen, het is werkelijk een prachtig gezicht! De terugweg doen we lopend, waardoor we nog verschillende uitzichten hebben. We doen er 40 minuten over. Daarna zijn we toe aan een lekkere hap. We beginnen met een vissoep en in een andere tent nemen we een gegrilde visspies met bijbehoren. Het smaakt fantastisch! Bij de haven zijn vele vistenten, waar je heerlijk kunt eten. De portemonnee heb je wel nodig, want goedkoop is het niet.De rest van de middag wandelen we nog door het centrum heen. Het is een leuke stad, morgen gaat het weer verder....... 

Maandag 14 juli gaat de reis van Bergen naar Odda.

Het eerste deel gaat over de tolvrije 580, daarna pakken we deze keer de E16, een weg vol met tunnels. Je bent de ene amper uit, of de volgende is weer al in zicht. Op den duur word je een beetje tunnelgek. Via Voss gaat het langs de RV13 naar Bruravik,  waar we de boot willen nemen, maar we zien op de borden, dat hij is doorgestreept. Er zijn twee opties, of we kijken wat er wel is, of we rijden naar de volgende boot, die via Utne naar Kinsarvik vaart. Dit kan ook en is geen omweg. We besluiten het laatste te doen. Bij de boot horen we, dat er nooit meer een boot zal varen bij Bruravik,  want er is een brug aangelegd. Aan de andere kant van de boot gaat de Hardangerroute verder over de RV13. We rijden aan de rechterkant van de Sorfjorden. We zien hier veel fruitbomen, vooral kersen. Verkoop ervan staat op tafeltjes met een gelddoosje. (Ja, dat kan hier allemaal.Weinig criminaliteit, alles kun je buiten de camper laten staan, alles gaat erg gemoedelijk. Het is een land, waar je je volledig veilig voelt.)

Odda is onze overnachtingsplaats aan de haven, speciaal aangelegd voor campers. 

Na Odda is het weer uitkijken, want er komen een aantal schitterende watervallen,  waaronder de Latefoss (165m hoog) en de Langfoss (612m). Deze kun je niet missen, want je ziet ze al van verre. Ze storten neer vlak langs de weg.

Via de RV13 komen we in Sand, en omdat het weer steeds droeviger en miezeriger wordt, besluiten we hier te blijven, alweer bij een haven. Sinds een week hebben ze er helaas een bord geplant, dar er tussen 22.00u en 8.00u geen campers mogen staan. 

We staan er zowat de hele middag, na nog een bezoek aan de zalmstudio te hebben gebracht. Hier kun je de zalm via de zalmtrap omhoog zien zwemmen. Nog een ander spectaculair schouwspel was, hoe een man met een hengel een zalm aan zijn haak had.

 Diaserie Bergen-Odda-Sand

Deze is dus niet binnen te halen met je molentje. Hij moest met hulp van een ander in een bootje naar rustig vaarwater varen om daar met een groot schepnet zijn buit binnen te halen. Zo te zien was het een flinke jongen! 

We zijn naar het plekje aan de haven terug gegaan, hebben er gegeten en op den duur staan er 7 campers, waarvan niemand weggaat om 20.00u.

Dan blijven we ook maar. Het gaat goed, we worden niet weggestuurd. Dat is dus ook Noorwegen!

Woensdag 16 juli rijden we van Sand  naar  het Jorpeland over de toeristische route "Ryflyke", een route vol contrasten. Overweldigende natuur, landbouw, de Lysefjord,  met de Preikestolen als meest bekende attractie. Die gaan we ook beklimmen. We moeten nog wel een dag wachten in Jorpeland,  want het weer is zeker 's morgens regenachtig en fris.

Maar op 18 juli gaat het dan toch gebeuren.

De wekker gaat af om 6.30u, zodat we om 7.30u kunnen rijden.  Het is maar een kwartier rijden en om 7.55u zijn we aan de wandel. Er wordt 4 uur voor gerekend heen en terug. 

We kunnen flink doorlopen, alhoewel........flink.......dat betekent niet hard, maar met niemand voor onze voeten. Dat heb je als je op tijd vertrekt, anders loop je in een file.De gravelweg gaat steil omhoog, dan is het flink klimmen op stenen, waar je steeds op moet letten,  welke steen je moet pakken. Het is niet gemakkelijk,  maar wel een uitdaging. Gelukkig is niet alles even steil, er zitten ook wat gemakkelijker stukken tussen. Maar het is een hele klim van 6km en deze tocht behoort tot de grootste toeristische attractie van Noorwegen.  Meer dan 150.000 mensen maken jaarlijks deze tocht naar het duizelingwekkende rotsplateau. Als je daar aankomt, is het één groot plateau, met niets afgeschermd en als je langs de rand kijkt, gaat het steil naar beneden in de Lysefjord. Duizelingwekkend, en je krijgt nog meer kriebels als je jongens daar de handstand zien doen op de rand, of als je iemand op de rand ziet zitten. Ook ruim anderhalf uur terug gelopen, wat eigenlijk nog moeilijker was. We hebben het volbracht, geweldig! We zijn weer om 12.30u bij de haven van Jorpeland,  waar we heerlijk genieten van de zon. We blijven hier voor de derde nacht.

de Preikestolen

op de preikestolen

19 juli: Van Jorpeland gaat het via de RV13 richting de kust. Onderweg pakken we onze laatste ferry naar Lauvik. 

Bij Bore pakken we de toeristische route " de Jaeren " langs de kust. Dit deel van Noorwegen is eigenlijk een beetje vreemd, want het is laag met weidse horizonten en een eindeloze zee ( de Noordzee ). We hebben vrij uitzicht met landbouw en veeteelt. Het lijkt Zeeland wel.

Toch is er één groot verschil en is het iets anders verdeeld dan bij ons, want langs de zee zie je de boerderijen en de enigste levende wezens (bijna) aan het strand,  zijn de koeien. Zo af en toe zijn er wat strandjes tussendoor. Er staat beschreven, dat de omgeving bekend staat om het mooie licht en de langgerekte stranden. We zien wel een paar afslagen, maar daar kun je de camper niet meer kwijt.

Ook hier zijn er zomerse temperaturen en in de krant op de voorpagina staat, dat we in "Costa del Norge" zijn. Dus ook op die paar stranden is het druk.

Onze eindbestemming is Egersund en de camperplek met mooi uitzicht op zee is bij het schiereiland richting Eigeroya. 

Egersund

Bij de vuurtoren

Het is een prachtig plekje en we besluiten om hier 2 nachten te blijven om lekker te zonnen.

Hollenderbyen

De tweede dag rijden we op de fiets en zien we de richting naar de Fyre,  d.i. de vuurtoren. Het is een wandelpad, waar we heen en terug nog een klein uur over doen. Het is een prachtige omgeving, erg ruw en verspreid met grote keien, met af en toe wat huizen ertussen en een watertje. Dwars door die grote stenen is een gravelweg, het wandelpad. Later lezen we dat het een vulkaangebied is van miljoenen jaren geleden. We zijn blij, dat we dit toertje gemaakt hebben. De rest van de dag genieten we weer van de zon

22 juli: Over de RV44 gaat het richting Flekkefjord.  Het is een route door een ruig gebied met grote stenen en vele Sbochten. Dit hadden we helemaal niet verwacht. We stoppen ook nog voor een paar mooie vergezichten. Daarna komen we alweer op een prachtplek aan de haven van Flekkefjord. Een deel van het noordelijke deel van het centrum van de stad, genaamd "Hollenderbyen"Nederlandse Stad vanwege de levendige handel die werd uitgevoerd met Holland

Helaas horen we al gauw, dat iedereen om 16.00u van de parkeerplaats af moet, omdat er een soort fancy_fair komt.

Wat jammer! Het ziet er hier zo gezellig uit. We bekijken het plaatsje en lopen ook ff naar de Hollenderbyen. 

Flekkefjord

Hollenderbyen

We drinken nog koffie en gaan dan weer maar verder over de E 39 richting Kristiansand,  die lekker opschiet en waar we weer verschillende tunnels en tol hebben. 

We slaan nog af naar Lindesness,  de zuidelijkste punt van Noorwegen en komen dan langs een lieflijk haventje, waar we op de Pplaats gaan staan om later te overnachten. Het is vandaag flink warm, ik heb 35°C zien staan, zoals in Nederland dus, maar niet echt benauwd hier aan de kust. 

De volgende dag rijden we eerst naar de zuidelijkste punt nl. Lindesness Fyre, de vuurtoren. Het is een mooi aangelegd pad met allemaal kleine vuurtorens erlangs. We klimmen naar boven en ook op de vuurtoren, waar we een mooi uitzicht over de kust hebben. 

uitzicht vanaf de Vuurtoren

We gaan terug via de 460 naar de E39 richting Mandal.  Hier in de buurt moet het mooie strand Sjosanden zijn, dus nemen de afslag.

We rijden tot Feriensenter,  waar we op de parkeerplaats gaan staan. Na de lunch lopen we naar het strand. We genieten van zon en zee, zelfs ik neem een duik in het koude water bij deze hitte ( 34°C ). Het strand bestaat uit een lange strook zand en het is er flink druk. Er staat een lekker windje, dus goed vol te houden

Ook dit is Noorwegen

Mandal

 Na de koffie rijden we naar het leuke plaatsje Mandal met de zuidelijkste wandel promenade van Noorwegen. Weer goed verzorgd met prachtige plantenbakken

Onze laatste overnachting in Noorwegen

Donderdag 24 juli: de overtocht van Kristiansand naar Hirthals met de Colorline om 8.00u. Aanwezig zijn om 7.00u en uit bed om 6.30u. 

Aankomst in Hirthals in Denemarken om 11.00u. Het was nog wel even paniek om de camper op tijd te vinden, dus onthoudt goed het dek en de uitgang! !!!Het is weer super mooi weer met weinig wind, dus een vlak zeetje. 

Op het achterdek

Vertrek uit Kristiansand

Over het Skagerak

vrijdag 25 juli gaat het via de E45 en de A7 richting Hamburg,  daarna via de A1 richting Bremen en Osnabruck, waar we voordien de snelweg verlaten naar de plaats Holdorf. Hier is een mooie camperplek voor maar €11,_ met alles erop en eraan. Het heeft er heel de nacht en dag geregend en is eind de middag gestopt met regenen.

Dit zijn we niet gewend met al dat mooie weer in Scandinavië. 

We gaan na een lekkere douche een heerlijke schnitzel eten met toebehoren en een drankje erbij en koffie na voor de somma van €30,_. voor 2 personen Daar heb je in Noorwegen nog geen 3 biertjes voor.

Wat een koopje en het smaakt voortreffelijk. 

De volgende dag gaat de reis naar huis. Alles verloopt vlotjes.  

GPS posities campings en Stelplaatsen reis door Noorwegen